هوش مصنوعی: گوهر گران‌بهایی که آسمان بر پایه‌ای قرار داده، برای تقدیم به جایگاه عالی صدر عالم قرار داده شده است.

هوش مصنوعی: آسمان با نمای هلالی‌اش دو بار بر زمین سایه افکند تا اینکه فرمانروای بزرگ بتواند اسبش را به راحتی راند.

هوش مصنوعی: آن آقایی که جایگاهش به قدری بالا است که مقامش حتی از مرزهای امکان نیز فراتر رفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که صبح می‌رسد و آغاز می‌شود، آسمان به هنگام ستایش خداوند لب می‌گشاید و در این حال، چرخ خورشید به درستی در سمت غرب قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به خاطر فراوانی بخشش و generosity تو، حتی ترازو هم نمی‌تواند بار سنگین بخشش‌هایت را اندازه‌گیری کند و از کلماتش خارج می‌شود.

هوش مصنوعی: اسب او گام از روی زمین برداشت و پا بر روی مهره‌ای گذاشت که نشان‌دهنده‌ی گذر کهکشان بود.

هوش مصنوعی: در زیر سایه‌ی تواضع و قدرت اراده‌ی تو، زمین و آسمان نیز می‌توانند به تو اتکا کنند و وجودشان را به تو بسپارند.

هوش مصنوعی: نوشتن کلمات زیبا و ارزشمند کار سختی است، زیرا باید به دقت و به خوبی از گوهری که در دل این کلمات وجود دارد، استفاده کرد.

هوش مصنوعی: پرنده سیمرغ، نشانی از صبح را ندارد و نمی‌تواند در مکانی که مرغی با همت او آشیانه کرده، صحبت کند.

هوش مصنوعی: امید، به آرامی و زیرکانه، بر دامن خواسته‌ها نهادن یک تیر را نشان می‌دهد؛ تیری که نظر درست و صائب او را در کمان قرار داده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که بخش کوچکی از ثروت و generosity (بخشش) او می‌تواند تأثیر بزرگی بر زندگی دیگران بگذارد، به‌خصوص اگر آن ثروت از تلاش و محبت او ناشی شده باشد. به عبارتی، کارهای نیک و محبت او می‌تواند بر زندگی دیگران تأثیر مثبت و گسترده‌ای داشته باشد.

هوش مصنوعی: عقل و درک انسان پر از زیبایی و مفاهیم ارزشمند است، وقتی که کلمات به طور هنرمندانه و با دقت انتخاب شوند، به مانند هنری که در انگشتان نشان داده می‌شود، تاثیرگذار و دلنشین خواهند بود.

هوش مصنوعی: ای بزرگ‌مردی که واژه‌ی "کرم" را عقل در زبان تو به تصویر کشیده است.

هوش مصنوعی: آثاری از محبت و مهربانی تو در دنیای اطراف مشهود است که مانند نسیمی روح‌افزا عمل می‌کند. نوشته‌ها و کلام تو چنان جادویی دارند که مانند سحر و جادو بر دل‌ها تأثیر می‌گذارند.

هوش مصنوعی: روح پاک و الهی مانند مگسی است که در جایی حضور دارد که عقل و خرد، با کلمات شیرینی که از گفتار تو برمی‌خیزد، خود را معرفی می‌کند.

هوش مصنوعی: تو با سخاوت خود، به ماه و خورشید آرامش و میهمانی عطا کردی، و بر دریاها، مالیات و بخشش‌هایت را قرار دادی.

هوش مصنوعی: زبان گهربار، به خاطر زیبایی و افسون کلامش، چنان تحت تأثیر قرار گرفته که به شدت آسیب دیده و کبود شده است. این اثر ناشی از زیبایی کلام و تأثیر آن بر دیگران است.

هوش مصنوعی: آسمان از روی کینه دشمن تو به خاطر خشم و عصبانیت آنها، اشکی بر صورتش می‌ریزد و آن را به صورت آتش و خشم به تو می‌فرستد.

هوش مصنوعی: فلک به خاطر عظمت او، چون فرش نقره‌ای زیر پایش پهن کرد، زیرا که او به اندازه‌ای توانا بود که گام‌هایی محکم در سرزمین ستاره‌ها برداشت.

هوش مصنوعی: نظر تو خواست که پاداش او را بدهد و تاجی از نور بر سر آسمان بزرگ بگذارد.

هوش مصنوعی: دشمنت به خاطر روزگار و حوادثی که بر او گذشته، به زانو درآمده و از پا افتاده است.

هوش مصنوعی: لاله فکر کرد که دل دشمنان تو است، اما در واقع، زبان سوسن از آن نهاد.

هوش مصنوعی: زمانی که شانس و اقبال در خانه‌ای مقیم شود، هر کس که به آن خانه نزدیک شود، شانس نیز به او روی می‌آورد.

هوش مصنوعی: عقل او به قدری غیرت داشته که وقتی درباره کسی جز تو صحبت می‌کند، زبانش نرم و خوشایند نیست و مانند شمعی که در آتش می‌سوزد، شعله‌ور می‌شود.

هوش مصنوعی: روزی آسمان دل تو به زیبایی خود جلوه‌گری کرد، و از آن روز خورشید بر جهان درخشیدن آغاز کرد.

هوش مصنوعی: سرنوشت به خاطر تواضع و محبت تو در آغاز خلقت، موجودی را پدید آورد و از آن، روح و جسم را ساخت.

هوش مصنوعی: راز و کارهایی که از آسمان پنهان داشتید، قضا قدر با اندیشه‌های شما در میان قرار داد.

هوش مصنوعی: در عالم هستی، ساختار آسمان وجود نداشت که خوشبختی تو را در این نسل قرار دهد.

هوش مصنوعی: خشم تو چنان قوی است که می‌تواند چرخ گردونه زمان را متوقف کند، اما صبر و فروتنی‌ات مانع از این کار می‌شود.

هوش مصنوعی: خداوند در نام تو، روح انسان‌ها را آفرید و خاصیتی به آن بخشید که دل‌ها را مانند زعفران رنگین و خوشبو کند.

هوش مصنوعی: صدرا! بدان که خدایی وجود دارد که با اراده‌ی خود، وجود را همچون کودکی در رحم می‌سازد و بنیاد می‌گذارد.

هوش مصنوعی: درک خالقیت او را بر بالای دانش و آگاهی قرار داده و به وسیله حواس و عقل، راهی برای شناخت آن ایجاد کرده است.

هوش مصنوعی: خشم او به قدری قوی است که مانند تیر کمان، skies را زخمی کرده و ترس او بر دوش آسمان سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: در دل دوزخ، عذابی وجود دارد که ناشی از سوختن و آتش‌سوزی است. این عذاب به خاطر اندیشه و فکر کردن به جدایی تو در اصفهان به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: ای خدا! چه آشوبی بود که از تاثیر و عظمتش، تیر مریخ را در دو کدان (دو طرف) قرار داد.

هوش مصنوعی: شکر و سپاس برای این است که خداوند با مهربانی و عنایت خود، دل‌ها را چه جوانان و چه پیران را با عشق و محبت نوازش کرده است.

هوش مصنوعی: در میان این همه، هر بار که خوشبختی به تو روی می‌آورد، رنجی که ناگهان بر تو وارد می‌شود، نشان از آن دارد.

هوش مصنوعی: در زمان سختی و مشکلات، راحتی وجود دارد و به همین دلیل خداوند مغز حساس و هوشمند را در دل استخوان‌ها قرار داده است.

هوش مصنوعی: چشم حسود از تو دور باشد، زیرا زمین و آسمان زیر کنترل توست و رئیس و صاحب قرآن در دستان تو قرار دارد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که جان در بدن است، خرد به انسان می‌گوید که ارزش و گوهر وجودش در خاک و دنیا قرار دارد.

هوش مصنوعی: ای جاوید، بدان که دوران حوادث و تغییرات زمان، مانند نشانه‌ای است که تو آن را راهنمایی کردی و همچنان به همان شکل ادامه دارد.

هوش مصنوعی: چشمان تو همیشه روشن باشد و بخت تو همواره خوب. عقل آدمی نام مهدی را به عنوان نجات‌دهنده آخر زمان انتخاب کرده است.

هوش مصنوعی: پروردگارا، تو در بزرگ‌ترین محفل‌ها او را پروراندی تا از عمرش بهره‌ای ابد و جاودانه به او عطا کنی.