هوش مصنوعی: تو پناه و الگوی فرمانروایان دنیا هستی و زمان، زیر فرمان توست.

هوش مصنوعی: محیط دایره‌ای که تو آن را احاطه کرده‌ای، چنان است که نقطه‌ای در ذهن عقل نامتعادل به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: از مهربانی و کرامت تو، آرزوهایم به لطف و گشایش تو برآورده شدند، به گونه‌ای که اکنون نیازم به هاضمه و گوارش به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: چنان تحت تأثیر تصمیم تو قرار گرفته است که مانند یک تکه موم در اختیار توست.

هوش مصنوعی: به یاد زیبایی تو، در دست بهار تازه، شقایق‌هایی قرار می‌دهند که همچون جمال تو در نهایت لطافت و زیبایی‌اند.

هوش مصنوعی: چرا صبح‌ها به طور مکرر عطسه می‌زنیم؟ به خاطر اینکه بوی خوش گل‌ها به ما می‌رسد و این بوی خوش نشانه‌ای از آفرینش زیبای جهان است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به خاطر شجاعت و بزرگی تو خود را دلیر نشان دهد، تو او را ببخش که در حالتی شبیه به جنون است.

هوش مصنوعی: از دورویی و زردرویی تو، دشمنی‌ات همچنان به یادگار مانده است. ای رانده شده و زیر دست، روزگارت خوار و مظلوم است.

هوش مصنوعی: گاهی به انسان آسیب می‌رسد، گاهی در آرامش است و گاهی از زمین‌خورده و گاهی هم از ضربهٔ دیگران. در نهایت، انسان با همه این‌ها مواجه است و زندگی‌اش با این چالش‌ها همراه است.

هوش مصنوعی: گاهی با خنجر او را از وسط دو نیم می‌کنند و گاه او را با ترازویی که به سنگ مرجانی است به جان می‌آورند.

هوش مصنوعی: در بازار، شکستگی و تب و تاب وجود دارد و جایی که او را در آتش سوزان می‌یابند، وضعیتش مشخص است.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات درخشش زیبای اسب در حال دویدن، مانند طنینی زیبا است و گاهی نیز چهره‌اش به خاطر گاز گرفتن دندان‌هایش زخم یا ناقص به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: گاهی اوقات دشمنان‌تان را از خود دور می‌کنند و گاهی دیگر آن‌ها را به خاک می‌سپارند؛ پس به این فکر کنید که وضع و حال دشمنان‌تان چگونه است.

هوش مصنوعی: هنرها و جامعه‌های مختلف بر اساس نیاز و خواسته‌های تو شکل گرفته‌اند، حتی اگر حرص و طمع در نزد عقل چیز ناپسند و بدی به شمار رود.

هوش مصنوعی: وقتی من از چرخ فلک ناله کنم، آن وقت چه باید بگوید کسی که در مقام و منزلتش بلندمرتبه است؟

هوش مصنوعی: فلک به من ضربه‌ای زد که مانند حلقه‌ای که بر در زده می‌شود، زیرا کارهایش به این شکل معروف است.

هوش مصنوعی: من با صداقتی که دارم، در این خدمت به بشریت، به نوعی به علم و دانش پیوسته‌ام.

هوش مصنوعی: در این شرایط که ناامیدی و حسرت بر زندگی من چیره شده، چه نیازی به لباس‌های فاخر و شیوه‌های مرسوم است؟

هوش مصنوعی: از خاک پای تو، هر کسی در تلاش است که تو را لمس کند و به تو نزدیک شود. اما نگاه کن به حالتی که مردم چشمان من دارند، چقدر از تو و زیبایی‌های تو بی‌بهره‌اند.