هوش مصنوعی: من آن کسی هستم که ناگهان دل و دامن من از چنگ مشکلات و سختی‌ها آزاد شده است.

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که به خاطر دگرگونی‌های زندگی، آرزوی وجودم برآورده شده است.

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که در تاریکی‌های ظلم و ستم، مانند یونس، به دعا و درخواست‌هایش پاسخ داده شد.

هوش مصنوعی: من دوباره در برابر برترین جایگاه جهانی قرار دارم و زبانم به ستایش و شکرگزاری گشوده است.

هوش مصنوعی: من این را با چشمانم می‌بینم، اما هنوز نتوانسته‌ام به آن ایمان بیاورم.

هوش مصنوعی: مکان ابطحا در مکه، نشانه‌ای است که من به وضوح آن را می‌بینم و این من هستم.

هوش مصنوعی: چه جیب زیبایی داری که مانند سپیده‌دم عدالت می‌درخشد و چه آستینی داری که مانند پوششی برای بخشش است!

هوش مصنوعی: به خاطر عشق تو، چهره صبح زیبا و روشن شده و از خشم تو، موهای او به هم ریخته و آشفته است.

هوش مصنوعی: زمانی که فکر و اندیشه‌ات به خوبی ساماندهی شود، مانند آفتاب خواهد بود که بر خط استوا می‌تابد.

هوش مصنوعی: هرگز به خودت نگو که اشتباه نمی‌کنی، زیرا تصور تو تنها می‌تواند درست باشد.

هوش مصنوعی: آب درون ظرف آتش را خاموش می‌کند، حالا قهر و غلبه تو کجا رفته است؟

هوش مصنوعی: کجا می‌توانیم ببینیم که محبت تو به دانه‌ها کاری می‌کند و آن‌ها را به بهترین شکل پرورش می‌دهد؟

هوش مصنوعی: در بازار قدرت، ارزش فلک مانند یک پارچه کهنه و بی‌قیمت است.

هوش مصنوعی: تو همچون سوسنی هستی که هم زبانش خوشایند است و هم چهره‌اش زیبا.

هوش مصنوعی: به خاطر زیبایی و دلربایی لب‌هایت، صدف نمی‌تواند به خوبی نگه‌دارنده‌ی گوهرهایی که در دندان‌هایت است، عمل کند و از این موضوع شرمنده است.

هوش مصنوعی: شکوه و عظمت باطن تو بر دشواری‌ها همچون روشنی بر تاریکی‌هاست.

هوش مصنوعی: اگر بگویم که تو مانند دریا بخشنده‌ای، بدان که با این حرف به تو بی‌احترامی کرده‌ام.

هوش مصنوعی: در زمان حکومت عادلانه تو، حتی کمان‌های راست نیز از انحراف خود دست برداشتند.

هوش مصنوعی: تو مرا به سفرهای دور دعوت کرده‌ای و در دل آفاق، آواز بلند تلاش و کوشش تو به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: دعای تو همچون کوهی است که تنها صدای آمین را می‌شنود و هیچ چیز دیگری نمی‌تواند به آن پاسخ دهد.

هوش مصنوعی: کسی که با خاک درِ تو سرمه (آرایش) کرده، هرگز به چشمانش توتیا (داروی بینایی) نخواهد آمد. این یعنی کسی که از عشق و محبت تو بهره‌مند شده، هرگز به چیزهای دیگر نیازی نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: خرد می‌تواند اسرار پنهان را درک کند، وقتی که تو را به درستی بشنود و درک کند.

هوش مصنوعی: هرگاه که زمان به تو اجازه می‌دهد و فرصتی فراهم می‌شود، با جسارت و بدون واهمه به جلو برو و کسب موفقیت کن.

هوش مصنوعی: او همیشه در دلش تصوری متفاوت و منحرف از چهره ماه نو دارد.

هوش مصنوعی: کسی که در تلاش برای ترقی و پیشرفت است، ممکن است به خاطر تبعیت از دیگران یا تقلید از رفتارهای نادرست، به خاطر ناتوانی‌های خود آسیب ببیند.

هوش مصنوعی: عجیب است وصف بردباری تو، و عجیب‌تر آنکه تو از دانه‌های سنگین و محکم هستی.

هوش مصنوعی: ما داستانی بلند داریم که باید از دروغ و بهتان به دور باشد.

هوش مصنوعی: افرادی که در غیبت آقا در این شهر حضور دارند، به ویژه کسانی که نزدیکان ما هستند.

هوش مصنوعی: چه از مقام بلند و چه از افراد معمولی، چه از مسئولان و چه از رهبران، همه در کنار هم در زندگی اجتماعی ما حضور دارند.

هوش مصنوعی: اگر گوشِ دل توجه نکند، با جزئیات زیاد برایت توضیح می‌دهم که همه چیز از کجا آغاز شده است.

هوش مصنوعی: در ابتدا، قدرتمندان و ثروتمندان از دستبرد و غارت دیگران بهره‌مند شدند، اما در نهایت خود نیز دچار آسیب و تلفات شدند.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که در میان دنیای روزمره و زندگی، باید به دوستان و اولیای الهی توجه ویژه‌ای داشت و از آن‌ها درس گرفت. هیچ چیزی نمی‌تواند مانع از تقرب به آنان شود و باید در دل و جان خود، عشق و احترام به این بزرگواران را حفظ کنیم.

هوش مصنوعی: منازل و مکان‌های پنهان، از دیانت و اخلاق خالی شده‌اند و افراد ناآگاه، امانت‌داری را به درستی انجام نمی‌دهند.

هوش مصنوعی: این جمله به نوعی به این معنا اشاره دارد که داستان یا سخنانی که درباره شخصی نقل می‌شود، از منابع مختلف و متنوع می‌آید. در واقع، این فرد به نوعی به دو دسته متفاوت تقسیم شده و ممکن است برخی از افراد نظر مثبتی درباره او داشته باشند و برخی دیگر نظر منفی. این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده تنوع دیدگاه‌ها و نظرات در مورد یک شخص یا موضوع خاص باشد.

هوش مصنوعی: آنها طلاها را بردند و بعد از آن، با طلایی که گرفته بودند، کلاه و لباس خود را تهیه کردند.

هوش مصنوعی: زمانی که رازهای دل عاشق با اشک‌هایش برملا شد، آنچه که پنهان بود برای همگان آشکار گشت.

هوش مصنوعی: زمین به شدت تکان می‌خورد و بارهای خود را بیرون می‌آورد.

هوش مصنوعی: بعد از اینکه از دزدی و غارت اموال فراغت پیدا کردند، خانه را با چشم دیدن برداشتند.

هوش مصنوعی: تمامی مکان‌ها از جمله خانه‌ها، فروشگاه‌ها و ساختمان‌ها قابل جابجایی و تغییر هستند.

هوش مصنوعی: بسیاری از خانواده‌های قدیمی و کهن وجود دارند که به وسیله‌ای مانند عصا یا ستون به هم متصل بودند و به همدیگر تکیه می‌کردند.

هوش مصنوعی: ناگهان از اوج بالا به زیر زمین پرتاب شدند.

هوش مصنوعی: چنان از هم دور و جدا شدند که حتی دو تکه آجر هم نتوانستند به هم بچسبند.

هوش مصنوعی: دیوار که دندان‌هایش از ترک‌ها پر شده، هیچ‌گاه تلاشی نکرده تا میان آن‌ها را پر کند و درست شود.

هوش مصنوعی: چشمانش مجذوب و حیران است، مانند فردی که در وضعیتی ناپسند به سر می‌برد. مشکل‌ها و نقص‌ها یکی پس از دیگری به وجود می‌آیند و همه چیز به زوال می‌رود.

هوش مصنوعی: زمانی که زمین نرم و سست می‌شود، غبار و خاک بر سر درهای خانه‌ها فرود می‌آید و نشانه‌ای از آسمان فراروی می‌کند.

هوش مصنوعی: لب بام کرده زمین بوس در ستون‌ها، به این معناست که در بالای بام، زمین را می‌بوسد و این به نوعی بیانگر نزدیکی و ارتباط عمیق با زمین است. همچنین، اشاره به اینکه از ترس و نگرانی، از جای خود حرکت کرده و به سمت پایین آمده است.

هوش مصنوعی: قوانین و ضوابط زندگی در خانه باعث کسالت و خستگی شده و حالا به سمت روشنایی و زیبایی حرکت کرده است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که افراد ناآگاه و خام مانند سرسختی هستند که از قالب و حدود خود خارج شده‌اند و در وضعیت انزوای اجتماعی قرار دارند، به طوری که نمی‌توانند به درستی ارتباط برقرار کنند یا به راه زندگی عادی خود ادامه دهند. این وضعیت نشان‌دهنده مشکلاتی است که ممکن است از ناآگاهی و عدم رشد شخصیتی ناشی شود.

هوش مصنوعی: آجرها در دل خود به تنگی و خستگی رسیده‌اند و در عین حال، خوش‌گذارانی را در فضای باز انتخاب کرده‌اند.

هوش مصنوعی: وطن را ترک کرده و به دور از خاک دمن، به سوی روستایی رفته است.

هوش مصنوعی: محل‌ها به اندازه‌ای آشفته و ناآرام شده‌اند که هر وقتی که نیاز به آرامش و نظم باشد، دچار مشکل می‌شوند.

هوش مصنوعی: به خاطر آرزوی ثروت و جمع‌آوری پول، مغز و تفکر عده‌ای پر شده از خیال و توهمات بی‌ارزش است.

هوش مصنوعی: بار دیگر آن نغمه‌های لطیف و موزون، و جایگاه طلا که بی‌پایان است.

هوش مصنوعی: دست خالی مانند سری که در قید و بند است، درونم را چون سکه‌ای لهیده احساس می‌کنم.

هوش مصنوعی: وقتی یکی از ما دوک را در گلو دارد، دیگری مانند چرخ، دست و پایش به یکدیگر گره خورده است.

هوش مصنوعی: کسی که از تن خود بلند و رها شده است، مانند چنگی می‌ماند که به‌راحتی نواخته می‌شود. همچنین، شخصی که کعبه را با سوراخی آسیب‌دیده‌کند، به نوعی در این شرایط خاص قرار دارد.

هوش مصنوعی: یک نفر زنی را با زینت‌هایش ترک کرده و دیگری پیراهنش را از تنش برداشت.

هوش مصنوعی: کسی را با چوبی به سر می‌زنند و به او می‌گویند که بفروش و زود باش. این نشان‌دهنده یک وضعیت سخت و دردناک است که فرد باید سریع عمل کند.

هوش مصنوعی: از چشم نرگس، گلی زیبا و با شگفتی به‌وجود آمده که نشان‌دهنده محبت و رحمت خداوند است.

هوش مصنوعی: در ناخن غنچه، خون به جا مانده است که ناشی از شکنجه و درد بدنی اوست.

هوش مصنوعی: زنی پاکدامن و نیکو، مانند گلی خوشبو و زیبا، از پشت پرده بیرون آمده است.

هوش مصنوعی: به خاطر چند تکه طلا و نقره، صورت‌ها و چهره‌ها را زینت می‌کنند و به خود آسیب می‌زنند.

هوش مصنوعی: او با دندان‌هایش به چوب شکوفه آسیب می‌زند و در همین حال، سعی دارد تا خود را از زنجیرها یا وابستگی‌هایش آزاد کند.

هوش مصنوعی: سر آزاد از آن قوم سوسن برست به زخم زبان و به طال البقا این بیت به این معناست که شخصی با روحیه‌ای آزاد و خردمند از گروهی که شاید به ظاهر زیبا یا فریبنده هستند، جدا شده است. او با ناملایمات و سخنان تند مردم مواجه شده، اما از طول عمر و بقا خود نیز برخوردار است. در واقع، این فرد توانسته است بر چالش‌ها و سختی‌ها غلبه کند و به مسیر خود ادامه دهد.

هوش مصنوعی: توانگر که به صورت مصنوعی و تظاهر به خوشی زندگی می‌کند، تمام وسایل و امکانات لذت را در اختیار دارد، اما این لذت‌ها واقعی نیستند.

هوش مصنوعی: تمام زندگی در این جهان به نام و شهرت گذرانده می‌شود و همه چیز به نوعی به موسیقی و نواهای خوش مربوط است.

هوش مصنوعی: او هم خزانه‌دار است و هم نگهبان، هم مانند کاسه‌ای است و هم چون گردن؛ یعنی در عین حال دارای ویژگی‌های مختلفی است.

هوش مصنوعی: گاهی او را با چهره‌ای زیبا و رفتار دل‌فریب می‌بینیم و گاهی هم از او پیام‌های اشتباهی دریافت می‌کنیم.

هوش مصنوعی: خرش را با افساری از ابریشم مهار می‌کند و با سرش که در کنار بت‌ها قرار دارد، تکیه می‌دهد.

هوش مصنوعی: در ابتدا او را در چهار میخ به زمین کوبیده و به او تنبیه کردند.

هوش مصنوعی: دست او را گرفتند و با چوب به او ضربه زدند و گفتند: "بیا ببینیم چه چیزی داری، hurry up!"

هوش مصنوعی: او بارها فریاد زد و صدایش به جایی نرسید، جز این که برای زحمت خود، پاداشی مناسب و موزون دریافت کرد.

هوش مصنوعی: اکنون با دستان خالی و بدون هیچ چیز، مانند یک گدا به اینجا آمده‌ام.

هوش مصنوعی: کسی که به دلیل ضعف و ناتوانی خود، نتواند از زندگی لذت ببرد، مانند سوزنی است که در دامن فردی دراز و شاداب گرفتار شده و نمی‌تواند به راحتی حرکت کند.

هوش مصنوعی: رزق و روزی او همواره با مشکلات و گره‌های متعددی همراه است و منابع درآمدش نیز به صورت تنگنا و محدود وجود دارد.

هوش مصنوعی: با تلاش و تلاش بی‌پایان، انسان می‌تواند به قدرت و استحکامی مانند آهن دست یابد، انگار که به نخی تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: بدان که اگر به دو یا سه لباس پاره بر روی هم بپوشی، همچنان در حال نوشیدن شراب به دور خود می‌چرخیدی.

هوش مصنوعی: او را با گیسوانش گرفتند و به شدت کشیدند و با دست خود به او آسیب رساندند.

هوش مصنوعی: او را به گونه‌ای از لباسش بیرون کشیدند که هیچ ردی از او باقی نماند.

هوش مصنوعی: از آن شیون و زاری در خانه‌ها، آتش نو به پا شده است، که این بی‌رحمی از طاعون هم بدتر است.

هوش مصنوعی: مساجد تبدیل به جایی شده‌اند که در آن سکوت و خواب حاکم است و منابر تنها به عنوان چوب‌دست برای آتش‌سوزی استفاده می‌شوند.

هوش مصنوعی: این جمله به موقعیتی اشاره دارد که اهل ایمان یا کسانی که به یک جهت خاص باور دارند، به طور معنایی یا فیزیکی به زمین افتاده‌اند یا به خاک افتاده‌اند. این وضعیت نشان‌دهنده تواضع و خضوع در برابر چیزی بزرگتر یا خدایی است. به عبارت دیگر، افراد با تمام وجود و با humility و احترام به سوی معبودی که به آن اعتقاد دارند، می‌روند و حتی ممکن است بر روی زمین بیفتند یا خاک را به عنوان نشانه‌ای از فروتنی بپذیرند.

هوش مصنوعی: حال می‌بینی که آسمان به روشنایی سپید قانع شده و از آلودگی‌ها پاک شده است، همچنان که در گوشه‌ای از فضا، خلوص و پاکی به نمایش درآمده است.

هوش مصنوعی: سگی مرده در جایی افتاده که برای پیشانی اولیاء (افراد پاک و مقدس) مناسب نیست.

هوش مصنوعی: این بیت به اشاره به وضعیتی است که مساجد به زیبایی و با نظم و ترتیب خاصی ساخته شده‌اند، اما در کنار آن، به نوعی به بی‌تفاوتی نسبت به معنویات و ارزش‌های واقعی اشاره می‌کند. به بیان دیگر، شاید ظاهر مساجد زیبا و آراسته باشد، اما محتوای درونی و روحانی آن کم‌رنگ شده است.

هوش مصنوعی: وقتی او همچون میخ‌ها در حال سجده باشد، سقف مانند آن است که به دو ستون تقسیم شده است.

هوش مصنوعی: امامان مانند چراغ‌هایی آویخته‌اند که نور را در دل شب می‌افشانند، همچون سجاده‌ای که بر روی محراب‌ها گسترده شده است.

هوش مصنوعی: مناره به زمین ضربه می‌زند و نشان می‌دهد که با خاک، هر دو در یک سطح و یکسان هستند.

هوش مصنوعی: مادران به سرعت گهواره را از خانه بیرون می‌برند و با صدای بلند گریه می‌کنند.

هوش مصنوعی: در اینجا به تصویر کشیده شده که فردی به خاطر هم‌نشینی و دوستی، در کنار افرادی ناپاک و ناخالص قرار گرفته و از وجود آن‌ها دوری جسته که نشان‌دهنده تغییر رفتار و دور شدن از افراد خوب و بافضیلت است.

هوش مصنوعی: یک نفر در حال گریه و ضجه زدن است و فریاد می‌زند: «واها! چه بر من گذشته!» و دیگری که نوحه‌خوان است، با آه و ناله‌ای، از درد و رسوایی او خبر می‌دهد.

هوش مصنوعی: بسیاری از زیبایی‌ها و دل‌انگیزی‌ها وجود دارند که وقتی از خانه بیرون می‌آییم، دیده نمی‌شوند و ما را غافلگیر می‌کنند، چه در روزهای شاد و چه در روزهای سوگواری.

هوش مصنوعی: اکنون به خاطر ناتوانی و درماندگی، فرد غریبه به آشنا تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: زن پیر و خسته‌ای که به خاطر بی‌خانمانی در مسجدی خوابیده، همراه با دختر پاکدامن و با فضیلتی است.

هوش مصنوعی: از آن افراد محبوب و دوست‌داشتنی که در گوشه و کنار دنیا گرفتار شده‌اند، بسیار و بسیار هستند.

هوش مصنوعی: بیهوده در دور و بر خود نگرد، به دقت به وضعیت و ماجراهایی که در اطرافت رخ می‌دهد توجه کن تا متوجه شوی که اوضاع چگونه است.

هوش مصنوعی: تن من در زیر خاک آرام گرفته، اما روح و وجود من همچنان در حال پرواز و زندگی است. این دوگانگی میان زندگی و مرگ را به تصویر می‌کشد.

هوش مصنوعی: نه به کودک محبت می‌کنم، نه از بزرگ‌ترها خجالت می‌کشم، نه از مردم شرم دارم و نه به ظاهر و ریا اهمیت می‌دهم.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس جرات نمی‌کند بپرسد این چه جرمی است و هیچ‌کس دل ندارد که بگوید چرا؟

هوش مصنوعی: تعصّب و یکدندگی جایی ندارد، انصاف و عدل جزء اصول مسلمانی است، پس بر اساس این موارد باید راضی و خرسند باشیم.

هوش مصنوعی: تعصّب چیست که این رفتار و روش را ندارند ابخازیان هم پذیرفته‌اند.

هوش مصنوعی: این گفته به نوعی اشاره دارد به اینکه هر چند ما خود را بخشی از پیروان پیامبر اسلام می‌دانیم، اما باید به رفتار و کردار خود توجه کنیم و تنها به گفتار اکتفا نکنیم. در واقع، باید به ارزش‌ها و اصول آن پیام بزرگ عمل کنیم و صرفاً به نام و عنوان ما اکتفا نکنیم.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان برای این مسائل، تفسیر مناسبی یافت؟ به نظر می‌رسد که هیچ روز قیامتی وجود نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: درباره مشکلی که از هجرت برای ما به وجود آمد، ابتدا می‌خواهم بگویم که دلیل آن چه بود.

هوش مصنوعی: هر کس که نعمت‌ها و خوبی‌ها را نادیده بگیرد و شکر آن‌ها را به جا نیاورد، دچار مشکل و سختی خواهد شد.

هوش مصنوعی: سالیان زیادی بود که سپاهان به خوبی و با عزت در آرامش زندگی می‌کردند.

هوش مصنوعی: نه باد باعث پخش شدن گل می‌شود و نه سایه بر تیغ عشق تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: بدون صحبت و سخنرانی بلبلان در باغ، تو هرگز نتوانستی با غنچه‌ها در آغوش باد صبا آشنا شوی.

هوش مصنوعی: تو با ادب و بی‌پروا بر تن خود عریانی را نشان می‌دهی، گویی که شمشیری به دست گرفته‌ای.

هوش مصنوعی: در آن زمان به دلیل کمبود منابع و شرایط، نتوانسته بودند از جذابیت ها و ویژگی های خاص کهربا بهره‌مند شوند.

هوش مصنوعی: در روز روشن، دعوی و جدل به نتیجه نرسید، مگر این‌که از دو صبح روشن، شاهدان به نفع او گواهی دادند.

هوش مصنوعی: نه به حاکمان عشق و تمایل داشته باش و نه به قاضیان که با سکوت خود به فساد کمک می‌کنند.

هوش مصنوعی: قلم هرچند که بیمار و ضعیف بود، اما از حقایق و واقعیات چیزی کم نگذاشت و آن‌ها را به خوبی منتقل کرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در دنیای خواب و خیال خود را گم کرده و در واقعیت فراموش شود، در روز روشن و دنیای واقعی به جزای خود خواهد رسید.

هوش مصنوعی: اگرچه طلا دو روی دارد و در ذاتش نفاق وجود دارد، تو با پنهان کردن آن، هرگز نتوانستی شهادت بدهی بر آن.

هوش مصنوعی: شما مانند ترازوی سنگینی شده‌اید که هر کس که به شما تمایل پیدا کند، تحت تاثیر هوا و وضعیت‌های ناپایدار قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس مقام و ارزش این نعمت را درک نکرد و کسی نتوانست به عمق این توجه پی ببرد.

هوش مصنوعی: وقتی که شکرگزار نعمت‌ها نبودیم، به ناچار به دست تقدیر زیر سلطه‌ی حاکمی گرفتار شدیم.

هوش مصنوعی: خرابی و فساد به بار بیاور و با طبیعتی خام و ناپخته، استخوان‌سوز و دردآور باش. مانند زر و طلا که در دستان کسی که فریبکار است، به بازی گرفته می‌شود.

هوش مصنوعی: همه کارها را انجام می‌دهند، از جمله کشتن و سوختن، بی‌آنکه از خدا بترسند یا از کسی شرم کنند.

هوش مصنوعی: به خاطر خطا و ظلم یزید، این سکه را به عنوان مستثنی از گناه و باطل می‌دانم، زیرا که در برابر زور و فساد، صدای مخالفان به گوش می‌رسد.

هوش مصنوعی: مدارس مانند عادت‌های زشت، آداب نیک را فراموش کرده‌اند و افراد بی‌انصافی همچون سرنوشت تاریک و ناامید در آنجا به چشم می‌خورند.

هوش مصنوعی: درخت هنر، مانند شاخ‌های گوزن، به نظر می‌رسد که بدون برگ و نشو و نماست و این نشان‌دهنده‌ی خضوع و سادگی آن است.

هوش مصنوعی: افراد با ارزش و با استعداد در شرایط دشوار و نزول، به خوبی عمل می‌کنند، در حالی که کسانی که از سطح کمتری برخوردارند، می‌توانند در فرصت‌ها و شرایط خوب پیشرفت کنند.

هوش مصنوعی: تمام دارایی‌ها و اموال تحت شرایط خاصی قرار دارند و هیچ چیزی به‌طور مستقل و دائمی به کسی تعلق ندارد؛ در واقع، آنچه که هست و نداریم، فقط وابسته به خالق و دست خداست.

هوش مصنوعی: زمانی که روز قیامت فرامی‌رسد، حتی پدر از پسر خود فرار می‌کند و نزدیکان نیز از یکدیگر دور می‌شوند.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به جز زندگی، گناهی ندارد و هیچ‌کس به جز پنهان شدن، نمی‌تواند پناهی داشته باشد.

هوش مصنوعی: همه از دوری همدیگر خسته و رنجیده‌اند، و همه در میان غم و ناوکافی با آشناهایشان بیگانه شده‌اند.

هوش مصنوعی: در اینجا به وضعیتی اشاره شده که نه سکوتی به گوش می‌رسد، نه قدرتی برای بیان احساسات وجود دارد، نه ترس به پایان می‌رسد و نه امیدی را احساس می‌کنیم. در واقع، حالتی از سردرگمی و ناامیدی توصیف می‌شود که در آن هیچ کدام از جنبه‌های زندگی، همچون حرف زدن یا آرامش، به درستی وجود ندارد.

هوش مصنوعی: وقتی توانایی مسعود صاعد در برابر چالش‌ها و مشکلات کافی نبود، چه مطلبی می‌توانستیم بیان کنیم؟ بوالقاسم بوالعلا.

هوش مصنوعی: انکار نعمت‌ ها مانند زدودن یاد خداوند از قرآن است، همان‌طور که در داستان شهر سبا بیان شده است.

هوش مصنوعی: در یک شهر خوب و امن، از ثروت و نعمت فراوان بهره‌مند بود.

هوش مصنوعی: دو باغ زشتی و زیبایی در دو طرف پر از انواع سازها و نغمه‌ها است.

هوش مصنوعی: آب زلال و پاک او همچون آب‌های بهشتی است و هوایش نیز خوش و مطبوع است.

هوش مصنوعی: آب زلال او مثل نوشیدنی دلپذیر و شفاف است و شکوفه‌هایش مثل شکر شیرین می‌باشند. درخت او از سوی محبوب‌ترین و بهترین مکان‌ها رشد کرده است.

هوش مصنوعی: گل و سوسن او از اخلاق زیبا و نیکوست و میوه‌اش نشان‌دهنده ویژگی‌های برجسته و عطای اوست.

هوش مصنوعی: شهری نیکو و پر برکت در آن وجود دارد و خداوندی آمرزنده در آنجا حاضر است.

هوش مصنوعی: زمانی که مردم از نعمت‌های خداوند غافل شدند، خداوند موجودی را آفرید.

هوش مصنوعی: ناگهان با دندان‌های زشت و فاسد، آنها را به destruction فرستادند.

هوش مصنوعی: دو باغی که داشتند، اکنون به دو باغ بدل شده که پر از میوه‌های تلخ و خارهای زشت است.

هوش مصنوعی: درخت این گیاه پر از خار است و میوه‌اش هم پر از دانه‌های درد و بدی.

هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به این نکته اشاره می‌کند که زیبایی و نعمت‌های طبیعی نه در آب چشمه‌ها، نه در ابرها، و نه بر روی درختان و گل‌ها، یافت نمی‌شود. این بیان به نوعی نشان‌دهنده نوعی ناامیدی یا عدم رضایت از زیبایی‌های ظاهری دنیاست.

هوش مصنوعی: نه در زیر سایه کسی آرامش دارم، نه ثمره‌ای از محبت و دوستی در دست دارم، نه بوی وفا را می‌شناسم و نه رنگی از صفا و پاکی در زندگی‌ام دیده‌ام.

هوش مصنوعی: اگر به نام سپاهان توجه کنیم، می‌توان گفت که سبا خود نیمی از شهر ماست.

هوش مصنوعی: خوشبختانه، آن دنیای پر از فساد و بدی که شبیه سدوم بود، اکنون در پرده زمان ناپدید شده است.

هوش مصنوعی: در زنجیرها و مشکلات، راهی برای رهایی گذاشتند و بر دردها و رنج‌های زندگی چاره‌ای پیدا کردند.

هوش مصنوعی: دیدار تو برای بستگان نجات بخش است و سخن تو برای خسته‌ها درمانی است.

هوش مصنوعی: از زیبایی و شکوه حضور تو، آسمان پر از سر و صدا و شادی شده است. دیوار و در هم به تو سلام می‌فرستند و از آمدنت شادمانند.

هوش مصنوعی: بله، ماه مانند طبل زیر فرش می‌زند، وقتی که در جا پنهان شود، همچون خورشید تابان در زیر ابرها.

هوش مصنوعی: اگر سلیمان انگشتری‌اش را گم کند، دیوها بر انسان حاکم می‌شوند.

هوش مصنوعی: قوم موسی برای گاوپرستی به او پناه می‌برند و مشابه آنچه برای موسی اتفاق افتاد، از او درخواست کمک می‌کنند.

هوش مصنوعی: زمانی که خورشید درخشنده غایب شود، جای تعجب نیست که ستاره سها نیز ظاهر شود.

هوش مصنوعی: این زمان دیگر نمی‌توان به فریب چشم دشمن اعتماد کرد، چرا که اکنون دست قلم تو می‌تواند مشکل‌ها را حل کند.

هوش مصنوعی: باد پاک، مانند جادو، عصای موسی را از دست او انداخت.

هوش مصنوعی: جدایی تو هرچند ما را به دندان شیر و دم اژدها سپرد، اما باز هم تحمل می‌کنیم.

هوش مصنوعی: وقتی چهره‌ات را دیدیم، بیان کردیم که خداوند به خوبی در گذشته عمل کرده است.

هوش مصنوعی: اینکه به تو مدح و ثنایی گفته شد، هدف اصلی نبود، بلکه شکایت از درد دل‌هایی است که به کسی که دردش را می‌فهمد، ارائه می‌شود.

هوش مصنوعی: با دقت و تفکر به این سخن بنگر که در آن ممکن است نکات ارزنده و ارزشمندی پیدا کنی.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که از اعماق دریا که پر از رازها و رموز است، ذهن خلاق و باهوش می‌تواند جواهرات زیادی استخراج کند. به عبارت دیگر، با تفکر و توجه به جزئیات، می‌توان درک عمیق‌تری از مسائل پیدا کرد و به دستاوردهای ارزشمندی رسید.

هوش مصنوعی: این سخن به گونه‌ای نیست که عیب داشته باشد، زیرا شامل مختلفی از داستان‌ها و موضوعات است که به خوبی در قالب نظم ارائه شده‌اند.

هوش مصنوعی: به راستی که تو به گونه‌ای عمل کن که شایسته تو باشد، چون می‌دانی که او به تو وابسته است.

هوش مصنوعی: او از بادهای مخالف و مشکلاتی که ممکن بود در طول زمان به وجود آید، ناراحت و آزرده خاطر نشد و همیشه پاکی و صفای خود را حفظ کرد.

هوش مصنوعی: تو با زیبایی و شکوهنمایی خود توجه بسیاری را جلب می‌کنی و ما نیز در وصف تو بسیار می‌سراییم، اما تقدیر و سرنوشت کار دیگری را رقم زده است.

هوش مصنوعی: بقیه‌ام همچون جمعی از نخبگان است که شب‌ها را به نظم و سرود می‌گذرانند، علی‌رغم تمام دشواری‌ها و دشمنی‌ها.

هوش مصنوعی: این بیت به ویژگی‌های فردی اشاره دارد که صدای رسایی دارد و بخشنده و با سخاوت است. همچنین به فضایی گسترده و با وقار اشاره می‌کند که تحت تأثیر حضور این شخص قرار دارد. در کل، بیانگر جلال و عظمت اوست.

هوش مصنوعی: زمانی که بر خصم خود غلبه کردی و او را به زمین زدی، مانند این است که چادر بزرگی از عظمت و荣耀 برپا کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر دشمن تو با تلاش و همت خود طلا به دست آورد، تو تنها به کسب نام نیکو توجه داشته باش و به چیزهای مادی نپرداز.

هوش مصنوعی: از فرزند، مقام، جوانی و ثروت لذت ببر و از آنها بهره‌مند شو، تا روز حساب و جزا فرا برسد.