هوش مصنوعی: ای کسی که به عشق خود می‌بالید، خوشا به حال تو! اما اگر زبان تو با دلت یکی نباشد، این ادعا چه ارزشی دارد؟

هوش مصنوعی: اجازه بده که ساز و ادوات حس و خیال و وهم تنها بمانند، زیرا این‌ها فقط بر روی مشکلات و دشواری‌ها حرکت می‌کنند.

هوش مصنوعی: از عقل بپرس که چگونه باید رفت، زیرا درختی کهن و با ایمان وجود دارد. به دنبال خیال نرو که آن، دزدی فریبکار است.

هوش مصنوعی: اگر قصد سفر و گردش در آسمان‌ها را داری، بدان که این مکان نیز جایی است که باید احتیاط کنی، زیرا اطراف خیمه‌ات نیز ممکن است خطراتی وجود داشته باشد.

هوش مصنوعی: خود را کنار بگذار و به جلو برو تا به او برسی، زیرا کسی که به او نزدیک است، کسی است که پیش از این بر نفس خود غلبه کرده است.

هوش مصنوعی: چشم درونت را باز کن و گوش را آماده باش؛ زیرا که اینجا نیز میدان نمایش نکات رازآلود وجود دارد.

هوش مصنوعی: از درون خود به ندای آغازین گوش بسپار، زیرا از درون خود است که ارتباطش با نیروهای شدید و تاثیرگذار برقرار است.

هوش مصنوعی: در واقع، پیوستگی جان دادن و نفس کشیدن او به یکدیگر شبیه است به صبحی که برای هر کسی که در این راه صادق و راستین است، روشن و واضح است.

هوش مصنوعی: دل تو همچون غنچه‌ای است که در این جسم بسته شده است؛ بنابراین ادعای یکدلی و وفاداری تو صحیح نیست و شایسته نیست.

هوش مصنوعی: غرور به تو این احساس را داده که خودت فرشته‌ای، در حالی که نفس تو دچار وسوسه است و به این چالش و فریفتگی اطمینان دارد.

هوش مصنوعی: خورشید حقیقت به خاطر سایه‌ات در پوشش قرار گرفت وگرنه تمام عالم نورانی و پر از روشنی است.

هوش مصنوعی: در زمانی که تنها بودم، شوق و ذوقی برای نوشیدن شراب نداشتم، مگر اینکه مقام و جایگاه تو به مانند باغ‌هایی زیبا و دل‌نشین باشد.

هوش مصنوعی: مرد حق شناس و با بصیرت به دنبال جوانان زیبا و حوریان بهشتی نمی‌گردد. کسی که فقط به دنبال لذت و شهوت است، هرگز نمی‌تواند عاشق واقعی باشد.

هوش مصنوعی: چرا خود را به آتش می‌زنی و از باد بالا می‌روی؟ در نهایت، خودت از آب زلال آغاز شده‌ای.

هوش مصنوعی: برای اینکه لقمه‌ای به دست بیاوری، لباس مخصوصی می‌پوشی و خود را در مقام صوفی قرار می‌دهی؛ اما نه از مردم شرم می‌کنی و نه از خدا می‌ترسی.

هوش مصنوعی: بر کمان بلند دو تو شکل گرفته‌ای و نقش خشن آن را تحمل کن. هزار میخ به آن کوبیده شده است که همه‌اش موانع است.

هوش مصنوعی: انگار از ترس مرگ تلاش می‌کنم که در ذخیره‌سازی قوت و نعمت بکوشم، در حالی که نمی‌دانم کسی وجود دارد که قوت و روزی را از من نمی‌گیرد، بلکه او خود رازق و روزی‌دهنده است.

هوش مصنوعی: به هیچ‌کس اعتماد نکن که به او پیوند بخوری، زیرا وجود تو همیشه در حال جدایی از توست.

هوش مصنوعی: وقتی تو به مکان‌های معنوی می‌روی، مثل قندیل خاموشی می‌مانی. ظاهر تو زیباست، اما باطن تو آتشین و پر از شور و نشاط است.

هوش مصنوعی: زنجیر صورتی چه سودی دارد اگر بر گردن تو طوق باشد؟ آیا این کافی نیست که این زنجیر نشان‌دهنده‌ی وابستگی‌های مختلفی است که به آن دست و پا گیر شده‌ای؟

هوش مصنوعی: عقل تو مانند چراغی است که در تاریکی‌های نادانی راه را روشن می‌کند، اما زبانت مانند نیرویی است که تنها در مراحل ابتدایی کارایی دارد. پنجره به سوی طمع و نیت‌های ناپسند را چشمت باز می‌کند و ممکن است تو را به گمراهی بکشاند.

هوش مصنوعی: انسان در حقیقت مانند کسی است که در یک دنیای تاریک به حقیقت‌ها نگاه می‌کند، همان‌طور که در کائنات، جهان بالای سر به واقعیت‌ها اشراف دارد.

هوش مصنوعی: مسعود صاعد، کسی است که با مهارت‌های مختلف و تلاش‌هایش در زمینه‌های علمی، پیشینه‌هایی در میان اهل فضل دارد.

هوش مصنوعی: به خاطر آن پیشینه‌ها و تأثیر آن حمام‌ها، هر لحظه از ناپیدا، برکت و دولت او به او ملحق می‌شود.

هوش مصنوعی: در باغ virtues اخلاق، گل سوسن وجود دارد و در باغ مذهب، گل شقایق چشم‌نواز است.

هوش مصنوعی: اقبال با اشاره‌ای که به دیگران می‌زند، مسیر موفقیت را با ارادۀ قوی‌اش همسو می‌کند.

هوش مصنوعی: به هیچ وجه یک دقیقه هم از روشنایی ذهن او نمی‌گذرد، چرا که خورشید همواره در حال حرکت بر روی دقایق زمان است.

هوش مصنوعی: در سرزمین پاک قوانین اسلامی محمد، دریای علم او و ویژگی‌هایش به ارتفاعات بلندی می‌رسد.

هوش مصنوعی: بر سطحی که زیبایی او خود را نشان می‌دهد، عظمتش همچون ستاره‌ای در میان سایر ستاره‌ها می‌درخشد و از آنها درخشان‌تر و برجسته‌تر است.

هوش مصنوعی: کسی که لب‌هایش به خاک پای حضرت خداوند چسبیده، نمی‌تواند راز زندگی را با زبانش بیان کند.

هوش مصنوعی: خوب است! ای کسی که ویژگی‌های پسندیده‌ات در تمامیت، شامل خیرتوانی و شخصیت‌های نیکو، مورد ستایش قرار گرفته است و وجود تو برای بسیاری از مردم مفید و سودمند است.

هوش مصنوعی: وجود تو در میان مردم زمانه مانند نور ماه در شب‌های تاریک و غمگین است.

هوش مصنوعی: اگر معانی زیبا و دلنشین در نوشته‌های تو وجود دارد، تعجبی ندارد. در شام (شام به معنای زیبایی و جذابیت) تردید نکن که آنچه نوشته‌ای فوق‌العاده و بی‌نظیر است.

هوش مصنوعی: علم و دانش در سخنان تو به وضوح در حال زنده شدن است، انگار که هر لحظه سخن تو همانند دمیدن عیسی به زندگی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: اگر کارهای شگفت‌انگیز اولیا به دلیل خروج از عادات روزمره باشد، آفرینش ویژگی‌های برجسته‌ات از عادات فراتر است.

هوش مصنوعی: در حضور تو، کسانی که از علم و دانش بهره‌مند هستند، مانند پرندگان نازکی هستند که جبرئیل به جای آن‌ها سالک و رهرو شده است.

هوش مصنوعی: تو روشنی و نور دل اهل حقایق هستی و از باطن تو، جلوه‌گاه شناخت و معرفت تابیده است.

هوش مصنوعی: شما آثار زیبایی دارید و معانی‌تان بسیار دقیق و ژرف است. نعمت‌ها و بخشش‌های شما فراوان و فصل‌های وجودتان لطیف و دل‌نواز است.

هوش مصنوعی: این جمله می‌گوید که مقام و موقعیت به افرادی تعلق دارد که از رقابت و تضاد دور باشند. همچنین، اشاره می‌کند که صدر و جایگاه تو باید به گونه‌ای باشد که از تفاوت‌ها و جدایی‌ها برکنار باشد.

هوش مصنوعی: شرع به دلیل وجود احترام و وقار تو بر کشور حاکم است و همچنین کشور به خاطر توجه و تلاش تو با دین همخوانی دارد.

هوش مصنوعی: نظر تو نصیحت است، اما جایی که فتنه قدرتی قطعی دارد، نوشته تو ناتوان است در برابر تیغی که خطای بزرگ را برطرف می‌کند.

هوش مصنوعی: خودت را پیدا کن و به آنچه که هستی اعتماد کن، چون این جوان هنوز به شناخت واقعی خودش نرسیده است و به همین دلیل از من دور است.

هوش مصنوعی: این دست که اشاره شده، چه چیزی است؟ این روز مانند چشمه‌ای زنده و پرجنب‌وجوش است و آن نوشته نیز در واقع کلید فهم درست یک مطلب است.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که نی، که تکه‌ای از نی است و به دست مبارک کسی داده شده، با عقل در ارتباط بوده و توانایی بیان و گفتار دارد. این بیان به نوعی نشان‌دهنده ارتباط عمیق میان وجود مادی و معنا، و توصیف حالتی است که در آن وجود مادی می‌تواند قابلیت‌های معنوی را به تصویر بکشد.

هوش مصنوعی: وجود او راهگشای مشکلات و نیازهاست و امید من از گفتار او یاری می‌گیرد.

هوش مصنوعی: دختر پاک و معصوم در پرده‌ای از غیب و رازهای درون توست و آن قلم زرد و نحیف، مانند وامق، در حال گریه است.

هوش مصنوعی: دریا تا گردن می‌رسد و بر سر او می‌ریزد، اما آن کسی که در آب شنا می‌کند، چقدر ماهر است.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه در گنجینه‌های اسرار زیاد کنکاش کرده و کاوش کرده است، مستحق مجازات شده است و این به اندازه‌ای جدی است که مرز سرقت را رد کرده است.

هوش مصنوعی: تفاوت در جایی است که صدا می‌زند و محلّی که قرار دارد، در واقع این دو باید با هم تطابق داشته باشند، زیرا همه مناطق تحت پوشش این مفهوم قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: در بازار علم و هنر، سخن و ستایش تو را به خوبی جستجو کردم و در کوچه‌های تو، نشانه‌های فضیلت و ارزش تو را پیدا کردم.

هوش مصنوعی: صدرا! من از خدمت تو بهره‌ای نمی‌برم، زیرا روزگار ناامیدی و بدبختی خیلی زیاد است.

هوش مصنوعی: دولتی از زمان به فکر تو هستیم و مدت زیادی است که به شوق و علاقه‌مندی واقعی به تو می‌رسیم.

هوش مصنوعی: وظایف انعام به هیچ وجه وابسته به وجود اغباب نیست؛ چرا که نه شامل زناشویی‌های غیرمجاز می‌شود و نه به محدودیت‌های دیگر مربوط است.

هوش مصنوعی: تقصیر تو نیست، چون زمانه با ما خوب نیست و مشکلات به خاطر ناهماهنگی روزگار و کمبود شرایط مناسب به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: با اینکه در شعرها خیلی از دستاوردها و سخنان بزرگ صحبت می‌شود، اما باید توجه داشت که تفاوت زیادی میان کسی که به واقعیت سخن می‌گوید و کسی که فقط ادعا می‌کند وجود دارد.

هوش مصنوعی: دعای من چه فایده‌ای دارد؟ زیرا اطراف او با حفاظت الهی احاطه شده است.