کمال‌الدین اسماعیلشمارهٔ ۱۸۶ - وله ایضاً
تنها هرگز نخورد خواجه
در مدّت عمر خویش نانی
نه آنکه برد به خانه مهمان
لیک او باشد طفیل خوانی
شمارهٔ ۱۸۵ - و قال ایضاً یمدحه: بگویم و نکند رخنه در مسلمانیشمارهٔ ۱۸۷ - وله ایضاً: نانیست درین جهان و آبی
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب شعری: قصیده
منبع اولیه: سیاوش جعفری
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تنها هرگز نخورد خواجه
در مدّت عمر خویش نانی
هوش مصنوعی: خواجه هیچ‌گاه در تمام عمرش به تنهایی نان نخورد.
نه آنکه برد به خانه مهمان
لیک او باشد طفیل خوانی
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که مهمان اگرچه به خانه وارد می‌شود، اما این او نیست که تنها مورد توجه و پذیرایی قرار گرفته؛ بلکه او تحت تأثیر میهمانی و مهمان‌نوازی است و اهمیت این مهمانی بیشتر از خود اوست. به عبارتی، شخصیت و فضیلت مهمانی و میهمان‌نوازی بر خود مهمان ارجحیت دارد.