هوش مصنوعی: از این پس، دل من دیگر خوشی و شادکامی را نخواهد دید؛ زیرا راهی که من را به کمال و خوشدلی هدایت می‌کند، مسدود شده است.

هوش مصنوعی: دل من غمگین است و از درد و رنج پر شده است؛ وقتی که غم وجود دارد، چگونه می‌توان به سوی شادی و خوشحالی رفت؟

هوش مصنوعی: اگر امیدم بی‌ثمر بماند، به دلیل آن است که آب زندگی و شادی در دسترس نیست.

هوش مصنوعی: اگرچه قلب تنگم مثل آتش سوزان است، اما از دل سوخته‌ام بویی از خوشدلی نمی‌آید.

هوش مصنوعی: اگرچه در زندگی، حالتی مانند سر دوم چوب راحتم دارم، اما همچنان در میدان وجود، به دنبال خوشدلی و شادکامی هستم.

هوش مصنوعی: عجب از این که در دل کوچک من هزاران غم جا گرفته و یک رشته موی خوشدلی نمی‌تواند در آن جا بگیرد.

هوش مصنوعی: جهان به خاطر گرسنگی و زحمت به هم ریخته و همه جا پر از سر و صدا و شادمانی است که از دل خوش ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: در همه جا صدای ناله‌ای به گوش می‌رسد و کسی می‌گوید ای دل بیچاره، چقدر خوب است که دل شاداب و خوشحال داشته باشی.

هوش مصنوعی: نه غمی از من باقی مانده و نه من از غم رنج می‌برم، زیرا حالا که خوشدلی‌ام به طور کامل نمایان شده، دیگر غمی در دل ندارم.

هوش مصنوعی: به خاطر تجمع زیاد مشکلات و ناراحتی‌ها، دیگر جایی در دل برای شادی و خوشحالی باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: سیمرغی که نماد خوشدلی است، از قله‌های عدم فرار کرد و جز تصویر زیبای خوشدلی چیزی باقی نمانده است.

هوش مصنوعی: مگر اینکه هنگام خوشی و شادابی در حالتی از عدم و نیستی به سر ببرم، در غیر این صورت، دل من هیچگاه جمال و زیبایی شادابی را نخواهد دید.