هوش مصنوعی: مجلس محترم همام‌الدین، ای دل من به نشانه‌های تو وابسته است.

هوش مصنوعی: ذهن تیز آریستروتل، از توانایی تو ناتوان و عاجز است.

هوش مصنوعی: مدت زیادی گذشت و من هنوز منتظرم که تو چه زمانی برایم خبر خوش را بیاوری؟

هوش مصنوعی: نامه‌ای بنویس که جان برخی از مردم به خط و کلام تو بستگی دارد.

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد حالتی که تو داری، شبیه به دیوانگی و مشاوره دادن نیست.

هوش مصنوعی: دوشنبه و روزی که تو در آن هستی، هر روزی که به زیارت تو می‌پردازم، برای من خاص و با ارزش است.

هوش مصنوعی: تمشک‌زاری در سپیده‌دم شب‌ها به خاطر جسارت تو، به تنهایی در آب می‌افتد.

هوش مصنوعی: کجاست آن ایمانی که تو در آن رعایت کردی؟ که باعث شد دیدگاه تو به سرقت برود؟

هوش مصنوعی: لباس من که ارزشش بیش از بیست است، بعد از شش سال خدمت تو را به خود می‌گیرد.

هوش مصنوعی: این شعر به این معنی است که ارزش شش (شاید اشاره به یک چیز بی‌ارزش باشد) در برابر تجارت و موفقیت تو هیچ است. بهتر است از چشم‌زخم دور بمانی و بر موفقیت‌هایت تمرکز کنی.