هوش مصنوعی: ای صدرا! من از خاک پای تو، متنفر نیستم، زیرا از خدمت به تو حتی یک لحظه هم غافل نیستم.

هوش مصنوعی: از فکر تمجید و ستایشت شب برنمی‌گذرد و من تا صبح همچون شانس تو بیدار نمی‌مانم.

هوش مصنوعی: اگر زبانم قطع شده باشد و دماغم بی‌مزه، اگر با تو راست بگویم، مانند پرنده‌ای نیستم که در این خانه زندگی کند.

هوش مصنوعی: ای کسی که با دستان پر از جواهر خود، مرا از نعمت‌ها بی‌نیاز کرده‌ای، من دیگر به دریا یا ابری پر از گوهر نیاز ندارم.

هوش مصنوعی: چرا پشت من به دو بخش تقسیم شده است؟ اگر مانند چرخی از سنگینی بار تو سنگین نیستم، پس دلیل این مشکل چیست؟

هوش مصنوعی: من یک طرف مانند آینه در خدمت تو هستم، اما انعکاس آینه رفتار و کردار من نیست.

هوش مصنوعی: دنیا می‌داند که من به خاطر آن آهو که در وجودم است، جز برده‌ای از بندگان آزاد نیستم.

هوش مصنوعی: گاهی احساس می‌کردم از دنیا خسته و شکست‌خورده‌ام، اما حالا با رحمت تو به یک‌باره از این حال خارج شده‌ام.

هوش مصنوعی: بهتر است راست بگویم، تا اینکه بر خلاف حقیقت سخنی بگویم. زیرا اگر بخواهم از چرخ و افکار دل حرف بزنم، در واقع چیزی برای گفتن ندارم.

هوش مصنوعی: ای چرخ، من از زمره دانشمندان و فرهیختگان نیستم، و حتی اگر هم باشم، به نظر می‌رسد من نیز مانند ائمه (علیهم‌السلام) در نظر شما غایب و نادیده‌ام.

هوش مصنوعی: گفتم بیا و جانم را بگیر و از این وضعیت نجاتم بده. او پاسخ داد که همین حالا هم در این موضوع غافل نیستم و مراقب هستم.

هوش مصنوعی: من مانند گلی نیستم که به خاطر حرص و آز، دندانی تیز و خاردار داشته باشم؛ کار من از جنس دیگری است.

هوش مصنوعی: من همچون مار در زیر خاک پنهان می‌شوم؛ زیرا من هرگز مانند موشی پر از نیرنگ و ریاکار و حیله‌گر نیستم.

هوش مصنوعی: هر دو چیز، یعنی سنگ و زر، در نظر یکسان‌اند. چون در نظر من، مهر و پول ارزشی ندارند و من مثل دینار، چیزی نیستم.

هوش مصنوعی: می‌گویم که مانند پرنده‌ای هستم که با دو پای خود در دام غم گرفتار شده است، اما تحت فشار و در تنگنا نمی‌باشم.

هوش مصنوعی: من چنان در عیش و خوشی غرق شده‌ام که مانند سایه‌ای در خانه‌ام زندگی می‌کنم و در این حال، به‌اندازه‌ی یک خورشید در مرکز شهر شهرت ندارم.

هوش مصنوعی: به خاطر اینکه برای ورود به هر دری امیدوارم، مجبور شدم که عقب‌نشینی کنم و مانند میخی زخم خورده دردی را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: من مثل زنبور، به دنبال خواسته‌ها و آرزوها نیستم، زیرا اگرچه تلاش می‌کنم اما در ازای آن، وقتی کسی که قدرت و رهبری دارد، در کنارم نیست، به چیزهایی که می‌خواهم نمی‌رسم.

هوش مصنوعی: من مانند عنکبوت نیستم که به خانه هر کسی بروم. هرچند که ممکن است نهان و در پرده‌ای از اسرار باشم، اما به سادگی وارد زندگی دیگران نمی‌شوم.

هوش مصنوعی: هرچند که مانند مور، ضعیف و کوچک هستم، اما با این حال بار سنگینی را به دوش می‌کشم. من مانند پشه‌ای نیستم که تنها به خون دیگران تکیه کند و ناتوان باشم.

هوش مصنوعی: من در کنار آدم‌های پست نمی‌شینم و به بوی لوت (سرزمین ستم) در چشم مردم نگاه نمی‌کنم، زیرا مانند مگس ارزش کمتری ندارم.

هوش مصنوعی: اگر مثل مگس به رقص و شادی بپردازم، و در این حال دست بر زنم، باید بگویم که مانند مور، به عنوان یک چیز بی‌اهمیت و کوچک، نمی‌توانم خود را در محدودیت‌ها و قیدهای زندگی محصور ببینم.

هوش مصنوعی: دل من درست و راست مانند خطی است که هیچ انحرافی ندارد، اما از آنجایی که به دلیل انحرافات و مشکلاتی که دارم، همچون پرگار نمی‌توانم به دور خود بچرخم و ثابت بمانم.

هوش مصنوعی: من در میان مردم چون آینه‌ای هستم که نمی‌گذارم دیگران به من طمع کنند، چون دل سبک‌بار ندارم و به دنبال چیزهای کوچک و بی‌ارزش نمی‌روم.

هوش مصنوعی: من به خاطر حرص و طمع دچار سرزنش و نکوهش می‌شوم، اما مانند ارّه‌ای نیستم که فقط به فکر بریدن و آسیب زدن به دیگران باشم. من مانند تیشه‌ای هستم که هدفدار و با دقت عمل می‌کند.

هوش مصنوعی: من در درون تو جای نمی‌گیرم، چون من مانند دستاری نیستم که با بند و پیچ‌هایی همراه باشد.

هوش مصنوعی: شما فکر نکنید که من از نظر ثروت و مقام برتری دارم، زیرا من با این حال، همچنان به اصول و شرافت خود پایبند هستم و فردی مغرور و متکبر نیستم.

هوش مصنوعی: من وابسته به عادت‌ها نیستم و به ثروت زیاد هم نیازی ندارم، بنابراین نه به دارایی کم و نه به دارایی زیاد فکر می‌کنم.

هوش مصنوعی: آدمی که به نیازهای دیگران آشناست و می‌تواند کمک کند، مانند ابری است که باران می‌بارد؛ با این حال، ممکن است خود در شرایط مناسبی نباشد.

هوش مصنوعی: من با روحیه‌ام سازگار نیست که از خودم بپرسی چرا این روزها کمتر ظاهر می‌شوم.

هوش مصنوعی: گفتم از نهاد خود، گنجی از سخن طلب کنم. پاسخ داد که با تو در این موضوع صحبت نمی‌کنم.

هوش مصنوعی: درست است که در تربیت خود، خوب عمل کرده‌ای، اما چرا باید از کمبودهای خود ناراحت باشی؟ من از کمبودها یا ضعف‌هایم ناراحت نیستم.

هوش مصنوعی: گفتم از کجا برای تو محبت و تربیت آورم؟ بگو، آیا می‌دانی که من ثروت و دارایی زیادی ندارم؟

هوش مصنوعی: شخصی به خواجه گفت که خون بهای او را از او بگیرد. خواجه در پاسخ گفت که من خریدار این خون بها نیستم.

هوش مصنوعی: او گفت: چون تو گنجینه‌ای از طلا و نقره نیستی، من هم دریاچه‌ای پر از مروارید لذیذ نیستم.

هوش مصنوعی: من در زمان‌هایی که از فضایل و شایستگی‌ها سخن می‌گویند و هنگامی که درباره بخشش و generosity افراد خاص صحبت می‌شود، به یاد می‌آورم که من نیز در این میانه نمی‌توانم به خوبی عمل کنم.

هوش مصنوعی: اگر کسی در زمان ستایش من، مرا نشناسد و به یاد نیاورد که چگونه تربیت شده‌ام، باید بداند که من در آن لحظه وجود نداشته‌ام.

هوش مصنوعی: گفتم که آیا کمتر از تبریک در عید هست؟ اما او سکوت کرد، یعنی من از کار بیهوده فاصله گرفته‌ام.

هوش مصنوعی: من در مقابل تو هیچ ارزشی ندارم و امروز هیچ احترام و مقامی برای من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: من به مبارزه با سرشت خود می‌روم، ای صدر! تو کمک و یاری‌ام باش. از آن دستانی که درخشانند، زیرا دیگر یاری ندارم.

هوش مصنوعی: من از بخشش و لطف تو بهره‌مند می‌شوم و به خود نمی‌بالم که شاعری بزرگ هستم.

هوش مصنوعی: به هنر و شعر نپرداز و بدان که حقوق قدیمی‌ام نیز در خدمت دیگران نیستند.

هوش مصنوعی: دور از افرادی که فقط به ظاهر اهمیت می‌دهند، خودم را گم کرده‌ام. حالا نمی‌دانم چرا کنترل زندگی‌ام از دستم خارج شده است.

هوش مصنوعی: آسمان به من می‌گوید که نگران نباش و نبض من را بررسی کن تا معلوم شود که بیمار نیستم.

هوش مصنوعی: من از سهم و نصیب خود چشم‌پوشی کردم، چرا که دیگر نگران زیبایی چهره محبوبی نیستم.

هوش مصنوعی: وضع مالی من فقط در ظاهر به شکل بدی دیده می‌شود و نیازی به شهادت رسمی بر ناتوانی مالی‌ام ندارم.

هوش مصنوعی: می‌دانی چه چیزی باعث ماندن در این سرزمین است؟ من نه چهره زیبایی دارم و نه قدرتی در رفتار.

هوش مصنوعی: اگرچه من لباس و نشانه‌های تشریفاتی دارم، اما اگر شایسته‌ی نعمت و برکت نباشم، ارزش و عنوان من به این ظواهر نیست.

هوش مصنوعی: ای کسی که در اوج روزگار قرار داری، به من انصاف بده تا روشن شود که من ستمکاری نیستم.

هوش مصنوعی: اگرچه من به نیکی و خوش‌زبانی در ستایش دیگران مانند انوری و اشرف و بندار نیستم، اما همچنان تلاش می‌کنم.

هوش مصنوعی: در سبک گران‌قدر شاعران، من هم در کنار دیگران از فضل و ادب بی‌نصیب نیستم و از روح لطیفِ شاعری بهره‌مند هستم.

هوش مصنوعی: دنیا می‌داند که من با این قدرت بیان، جز در خدمت تو شایسته نیستم.