هوش مصنوعی: ای محبوب من، در فضای عشق تو من عاشق شدم و قلبم که به تو وابسته است، به زیبایی چهره‌ات خوشبو و جذاب شده و درخشش تو مانند مرکز گل است.

هوش مصنوعی: موهای تو به قدری زیبا و جذاب است که همچون ثعبان بر گوش تو درخشانی دارد. و خال تو بر گونه‌ات به اندازه‌ای زیباست که به یاد هاروت و چاه بابل می‌افتد، به این معنا که زیبایی‌ات می‌تواند فریبنده و مدهوش‌کننده باشد.

هوش مصنوعی: دو دندان درخشانش، وقتی لبخند می‌زند، انگار همچون ستاره ثریا در آسمان شب می‌درخشد.

هوش مصنوعی: عقل به زیبایی گل نگاهی انداخت و از آن یک نکته را به‌طور مبهم برداشت کرد. وقتی آن نکته را به نمایش گذاشت، نتیجه‌اش به زبان تو جاری شد.

هوش مصنوعی: هر بار که تو با آن زیبایی و ناز خود به حرکت درمی‌آیی، انگار گویی که یک درخت سرو بلند و خوش‌قامتی از وزش باد متمایل می‌شود.

هوش مصنوعی: ای حیوان مرده، من در مقابل دهان و لب تو مانده‌ام حیران، به خاطر آن شکل و شمایت.

هوش مصنوعی: به هیچ‌کس آن روی زیبای خود را نشان نده، ای خدا. یا حجاب بر این زیبایی بیفکن، یا آن را در زیر پرده‌ای پنهان کن.

هوش مصنوعی: اگر وعدۀ وصالت در بهار بوده، بشنو بشارت گل را از نغمه‌های پرندگان.

هوش مصنوعی: باغ با نسیم صبحگاهی زنده و شاداب شده است، مانند آستین مریم که پر از زیبایی و تازگی است. از این پس، نشاط و شادی را از غنچه‌ها دریغ نکن.

هوش مصنوعی: بسیاری از مشکلات و دردها ناشی از ناله و جریانی است که درون ما وجود دارد. گاهی باید به آن درد توجه کنیم و آن را بررسی کرده تا بتوانیم به آرامش و سلامت برسیم.

هوش مصنوعی: به دشت برو و از آنجا به تماشای دنیا بپرداز، زیرا مانند فکر و قلب پاک انسان، همه چیز را بی‌هیچ آلودگی و کدورت خواهی دید.

هوش مصنوعی: سوسن مانند حضرت عیسی، یک بار سخن گفت و گل براساس مریم، دختر باکره‌ای را در آغوش گرفته است.

هوش مصنوعی: در دل لحاف غنچه، یک گل زیبا خوابیده است و به آن زودگاه که باد صبا می‌وزد، صدا می‌زند: ای ایستاده در خواب!

هوش مصنوعی: غنچه‌ای از شدت تشنگی زبانش را به بیرون می‌آورد، و کرم از نبودن وجود پیدا می‌کند، تا در آن سوی زندگی به سرزندگی برسد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که خردۀ زر، از گلستان چیزی دریافت کند، بلبل شروع به خواندن خصوصیات و ویژگی‌های او کرده است.

هوش مصنوعی: اگر غنچه‌ها به گل تبدیل شده‌اند، طوطی با منقار سرخ و زیبا هم از میوه‌ها آویزان شده است و به مانند طاووس با عظمت می‌درخشد.

هوش مصنوعی: وقتی بلبل زاغ سیاه و دل‌سخت را در دروازه خود مشاهده کرد، متوجه شد که همان دم و ظاهر زیبای طاووس، پرهای زیبا را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: گل در زمان اوج خود به زیبایی و شکوه می‌بالد، اما آن زیبایی و حال خوش دائمی نیست و به زودی از بین می‌رود، مانند دوران عدالت و قدرتی که همیشگی نیست.

هوش مصنوعی: شاخ شکوفه پنبه، از گوش خارج شد تا اینکه به سخن شخصی گوش دهد که در مورد اصول دین صحبت می‌کند.

هوش مصنوعی: جمشید، نماد قدرت و شکوه، همچون خورشیدی که در آسمان بالاست، به معنای پیشوایی و هدایت در امور شرعی است. صدری که از جود او می‌درخشد، همانند نعمت و دانشی است که از عقل کامل و هوشمندانه سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: در تاریکی شب، بر مسیر پر پیچ و خمِ زندگی، چراغ‌های درخشانِ معانی ارزشمند روشن شده‌اند.

هوش مصنوعی: این بیت به مفهوم این است که صبر و بردباری او باعث می‌شود که تو از خشم او در امان باشی، اما اگر به ناگاه خشم او بروز کند، ممکن است همه چیز به هم بریزد و نتوانی از عواقب آن فرار کنی. پس باید مراقب رفتار و خشم او باشی.

هوش مصنوعی: در روزی که خوشبختی و موفقیت فرا می‌رسد، خورشید درخشان و داغ با اراده باد، به آرامی حرکت می‌کند، مانند سایه‌ای که در پناه سبکی آرام گرفته است.

هوش مصنوعی: دریا به وسعت و گستردگی خود، در هر نقطه‌اش بخشی از نیکی و generosity را نهفته دارد. اگر به جداول و حساب‌ها برگردیم، می‌توانیم این خوبی‌ها را شناسایی کنیم.

هوش مصنوعی: سمسار، آن موجود کهنه را در آغاز خلقت آماده کرده است و باد صبا به عنوان فرستاده‌ای، به معامله با این عطر و بوی خوش می‌پردازد.

هوش مصنوعی: با لوح زی دبستان، یعنی با دانش و علم از مدرسه و آموزش، به مانند عصای موسی، قدرتی اعجاب‌آور و معجزه‌آسا به دست می‌آید که می‌تواند تمام مشکلات را حل کند.

هوش مصنوعی: اگر عذاب و خشم او بر دنیا نازل شود، حتی در کنار بهترین چیزها هم، حال و هوای انسان دگرگون می‌شود.

هوش مصنوعی: ای خط استوا، انصاف تو در کنار خطی است که سطح آسمان را تشکیل می‌دهد و درگاه تو همتا و مشابه آن است.

هوش مصنوعی: دل از شدت آرزو و نگرانی در حال آرامش نیست، اما وقتی که به حرکت درمی‌آید، دست تو در جریانات دنیایی فعال می‌شود.

هوش مصنوعی: او از سنگینی بار تو به سختی افتاده و می‌لنگد، در حالی که تو با دست‌های بخشنده‌ات، مانند انگشتان در شمار، به او کمک کرده‌ای.

هوش مصنوعی: اگر لطف تو نبود، قهر تو می‌توانست آسمان را بشکافد و از هم جدا کند.

هوش مصنوعی: اگر سایه‌ی پرنده‌ای خوشبختی بر زمین بیفتد، تو مانند هندوهایی که به دور چرخ می‌چرخند، در مقام و موقعیت خود به اوج خواهی رسید.

هوش مصنوعی: دشمن تو از چاه درد و رنج به شدت محکم و استوار است، همچون دلو که به درون چاه فرستاده می‌شود. همچنین، وقتی غم و اندوه مانند ریسمانی پیچیده شده، معلول عامل و دلیل اصلی خود است.

هوش مصنوعی: لطف و مهربانی تو هیچ چیز عجیبی نیست، حتی اگر دشمنی به زنجیر درآید، بادی نرم نمی‌وزد بر باز کسی زنجیرش کرده است.

هوش مصنوعی: از محبت و دشمنی تو، رازهایی نهفته است. ایجاد و نابودی جهان از عقل روشن است و بر این موضوع دلایل محکمی وجود دارد.

هوش مصنوعی: اگر چهار طاق از عنصر برجا بماند، اما معمار عدالت غافل شود، چیزی جز ویرانی باقی نخواهد ماند.

هوش مصنوعی: از عشق تو، ماه در حال و هوایی افتاده که گویی به شمارش مراحل باده‌نوشی مشغول است.

هوش مصنوعی: در دنیای وسیع هستی، هنگامی که از دل خود عبور کردی، در این دنیای ناقص چیزی جز دریا وجود ندارد که کامل باشد.

هوش مصنوعی: گاهی او هم به خاطر بخشندگی‌اش کشتی‌ای می‌سازد تا جانم را از امواج دستت به ساحل برساند.

هوش مصنوعی: ای بزرگوار، تو که هر یک از اجرام هفت‌گانه را به گونه‌ای دگرگون می‌کنی، به سوی درگاهت وسایل و لوازم را فراهم می‌آورم.

هوش مصنوعی: این واقعه به وقوع پیوسته و به زودی کسانی که دلیر و شجاع هستند، از چنگال آنان آسیب می‌بینند و به خاک خواهند افتاد و در این میان، مردم زمانه به تماشا نشسته‌اند.

هوش مصنوعی: در صبح، به خاطر هیاهوی فتنه، حتی یک لحظه هم آرامش نبود، جز اینکه بر دوش خورشید زره‌ای از محبت بود.

هوش مصنوعی: به خاطر آنکه نیزه خیلی به سینه آن الاغ‌ها برخورد کرد، سربازان به خاطر درد سر مشکلات و مسائل، به آن‌ها کمک کردند.

هوش مصنوعی: من در حال مشاهده تغییرات طبیعت بهاری هستم که دوستی نعمان (شاید به یک شخص خاص یا شخصیت نمادین اشاره دارد) باعث شده است که همه چیز ثابت و استوار به نظر برسد. این وضعیت به نوعی همگان را درگیر کرده و همه درگیر یک موضوع مشترک شده‌اند.

هوش مصنوعی: سوسن گلبرگ‌هایش را به سمت آسمان خم کرده و گل محمدی خود را در برابر غنچه‌ای که همچون تیر در چشم دارد، محافظت کرده است. در این میان، بابونه نیز با حالتی آراسته و شل به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: دست طلاویی چشم نرگس، مانند دست گوی پرتقالی، از ترس‌های ناشناخته و عمیق من به دور است.

هوش مصنوعی: به مانند بید و ماه، کسی که ضعیف و سست است، به راحتی تحت تأثیر قرار می‌گیرد و می‌لرزد. اما کسی که همچون سرو است، محکم و استوار، و در عین حال دلش شجاع و پرانرژی است، مانند شکوفه‌ای پرشور و سرزنده می‌باشد.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف دو حالت متفاوت در زندگی می‌پردازد. یکی از آن‌ها اشاره به نگرانی‌ها و چالش‌های دشوار دارد، در حالی که دیگری به قدرت و شجاعت در برابر این مشکلات می‌پردازد. در اینجا، شخص مانند درخت سرو است که سرکش و مقاوم است و یا همچون غنچه‌ای است که قلبی پر از امید و زندگی دارد. این تضاد به ما می‌آموزد که حتی در مواجهه با سختی‌ها، می‌توانیم قوی و دلیر باقی بمانیم.

هوش مصنوعی: ای کسی که به خاطر مقام و جایگاه بلندت، زمان (به خاطر تو) ناتوان است و از قدرت والایت، ستاره‌های بلند فرود می‌آیند.

هوش مصنوعی: شعر من به اندازه‌ای عمیق و گسترده شده که مثل دریا از معانی پر شده است و دیگر از جواهراتش چیزی باقی نمانده، فقط یک فکر خالی و بی‌ثمر باقی مانده است.

هوش مصنوعی: اگر از لطف و بخشش تو، نسیم پذیرش وزید، نام او به خاطر این افتخار، مانند تاجی بر سر افراد برجسته خواهد شد.

هوش مصنوعی: بعد از اینکه سلطنت یک پادشاه پایان می‌گیرد، ارزش تو کمتر نمی‌شود. مانند اینکه سایه بعد از غروب خورشید، همچنان بیشتر می‌شود.

هوش مصنوعی: پیوسته باد همین‌طور، مقام و جایگاه تو در حال پیشرفت باشد و آرامش و رونق زندگی‌ات در سایه‌ی شاه مستمر و پایدار باشد.

هوش مصنوعی: محفل ستاره‌ها به زیبایی قمر آراسته است و جلال وجود تو باعث زینت بخشیدن به این محفل‌ها شده است.

هوش مصنوعی: جا و مقام تو پایدار باشد، زیرا با زیبایی و تدبیرت پرچم حقیقت را برافراشته‌ای و چهره باطل را تحت شعاع قرار داده‌ای.