هوش مصنوعی: هزار جان پاک و مقدس در دنیای پر از نعمت و زیبایی خوشحال و سرشار از ناز و لطافت، فدای کسی می‌شود که با قدرت و عزت خود به ناتوانان محبت و لطف می‌کند.

هوش مصنوعی: شخصی بزرگ و پرقدرت که با دست‌های سخاوتمندش به ما کمک کرد و نیازهای ما را برآورده ساخت.

هوش مصنوعی: آه، چقدر شعله‌ور است طبیعت من که سپر حیاتش را بر روی آب زرشکی کنار می‌گذارد؛ خاطرت همچون آفتاب، افروز و درخشان است.

هوش مصنوعی: تو هستی که با نیروی خود به باغ پیروزی راه باز می‌کنی و در این دوران، شانس تو دوباره رشد می‌کند.

هوش مصنوعی: خیر و لطف تو مانند تابش آفتاب است و درخشش و تاثیر زیادی دارد، نه مانند شمع که تنها در شرایط خاص نور می‌دهد و در عین حال ذوب می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر سازنده‌ی اصلی عالم وجود نداشته باشد، چهار عنصر اصلی (آتش، خاک، هوا و آب) نمی‌توانند به تنهایی به وجود بیایند و چیزی بسازند.

هوش مصنوعی: اگر روشنایی دل تو به او برسد، مانند شفافیت شیشه‌ای خواهد بود که در دل خود تمام رازها را پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: فقر و سختی باعث شده که دنیا چهره‌ای تیره به خود بگیرد، در حالی که امید و تلاش باعث روشنایی و زیبایی در زندگی می‌شود.

هوش مصنوعی: خط تو در پشت گردن، همه چیز را واضح نشان می‌دهد. عجیب نیست اگر در جای دیگری از وجودت، بوی مشک ناب به مشام برسد.

هوش مصنوعی: کی به یاد می‌آوری که چگونه از قول و وعده‌ات تخطی کرده‌ای؟ اگر نابخرد و بی‌خبر نبودی، باید با چشم باز به این حقیقت نگاه می‌کردی.

هوش مصنوعی: از صبح که می‌شود، همه به تحسین و ستایش زیبایی‌های صبحگاهی می‌پردازند، و من اینجا آماده‌ام تا با گفتن خوبی‌ها و فضایل تو آغاز کنم.

هوش مصنوعی: چندین بار از اینکه دوری به سر می‌زنم، مثل هلال ماه در میان چنبر تو، نمی‌توانم تاب بیاورم. پرتو محبت تو همچون دامی بر گردنم افتاده است.

هوش مصنوعی: زمانی فرارسیده که صدای آن بزرگ زار و ناله می‌کند، چرا که دلش از اندوه به تنگ آمده و دیگر نمی‌تواند فریاد بزند.

هوش مصنوعی: وقتی که تو در زندگی دیگران نقش مؤثری داری و به خاطر ثروت و موقعیت اجتماعی‌ات مورد توجه هستی، باید با فروتنی رفتار کنی و لحظه‌ای هم به امور من توجه کنی.

هوش مصنوعی: در اینجا سخن بر این است که خود را درگیر نکن. وقتی که نوازش می‌کنی، مانند چنگ ساز می‌زند و اگر حتی برای یک لحظه هم نوازش کنی، می‌تواند مرا شاد کند.

هوش مصنوعی: یک روز خوشی از تو کم نخواهد شد. بپرس از حال من که مانند مرغی هستم که در تله‌ای برای دانه است.

هوش مصنوعی: چقدر مشهور بودی که کسی مانند من را به چالش می‌کشی؟ اگر کار بزرگی را انجام می‌دهی، لطفاً مرا هم در این لحظه نوازش کن.

هوش مصنوعی: من همان کسی هستم که سرنوشت و حوادث زندگی‌ام مانند تیرهایی از فلک بر سرم فرود می‌آید، همان‌طور که پیکان با افتخار بر نشانه‌ای هدف‌گذاری می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر من به عنوان یک نبی سخن بگویم، ادعای من به اندازه‌ای عمیق و باریک خواهد بود که خود به تنهایی نشانه‌ای از اعجاز است.

هوش مصنوعی: جز اینکه فضل و هنر شما مانع است، دلیل دیگری برای این وجود ندارد؛ زیرا اگر چنین نبود، چرا من که همچون بی‌هنران هستم، از تو نعمت و ناز دریافت نمی‌کنم؟

هوش مصنوعی: من به خاطر حسرت‌های زندگی، بدنم را در این سرنوشت نمی‌گذارم، اگر هم از خاص و عام، کسی هم‌پیمان نباشد.

هوش مصنوعی: من آدمِ بدرفتاری همچون تو نیستم؛ در تو چیزی جز زشتی و بدخویی نمی‌بینم که به نرمی و محبت نیاز دارد.

هوش مصنوعی: من از اهالی هنر هستم و در دنیای واقعی چیزی را بیان می‌کنم که به راستی وجود دارد، نه اینکه بخواهم حرف‌های بی‌پایه و غیرواقعی بزنم.

هوش مصنوعی: زمانه مشغول کار خود است و نیازی به نگرانی نداری. همین که از تو اجازه‌ای نگرفته، کافی است تا بفهمی در راهم نیست.

هوش مصنوعی: من آن چیزی را به دست آوردم که هیچ استحقاقی در آن ندارم و به دست آوردم کسی را که از دانشش از دیگران برتر نیست.

هوش مصنوعی: از من یک نکته را به صورت مثال بشنو که به اختصار و کوتاه بیان شده است.

هوش مصنوعی: اگر اسبی به آخور شجاعت و جوانمردی بیفتد، نوبت پیری در زندگی به او خواهد رسید.

هوش مصنوعی: اگر کسی نتواند به راحتی از جایگاه خود رانده شود، به دلیل این است که او مانند دیگران با ابزار و وسایل خاصی که برای موفقیت نیاز است، تجهیز نشده است.

هوش مصنوعی: اگرچه نمی‌توان به او خدمت کرد، اما شرط است که از او پاداشی نیز دریافت نشود.

هوش مصنوعی: من هدفم از این صحبت‌ها، دست‌یابی به مال و ثروت نیست؛ بلکه می‌خواهم بگویم که در پی لذت و خواسته‌های دنیوی نباشید.

هوش مصنوعی: اگر از غم و اندوه خود رها شوی و به خشم چشم نبندی، آنگاه می‌توانی به من کمک کنی و یا به من کمکی نرسانی.

هوش مصنوعی: آیا هیچگاه به کمترین چیز از تو راضی شدم؟ از عشق تو دل نمی‌کشم، تو هم نگران نباش.

هوش مصنوعی: من حقوق زیادی دارم، اما با دیدن خشم و سرزنش تو، از حد خود فراتر می‌روم و به عقب می‌روم.

هوش مصنوعی: زمانی که فرصت خوبی پیش می‌آید، باید از آن بهره‌برداری کنم، زیرا زندگی همیشه هموار نیست و پر از فراز و نشیب است.

هوش مصنوعی: همیشه باد به‌گونه‌ای بوزد که به در خانه‌ات آورَد، و کام جهانیان را به‌دست تو بسپارد و ستارگان بدخواه را به دندان کشیده باشد.