گنجور

شمارهٔ ۲۴

قسمت کردند ماه و خور بی کم و بیش
بر خود الم شهنشه عدل اندیش
برداشت بمنت مه نو ضعفش را
خورشید پسندید تبش بر تن خویش

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

قسمت کردند ماه و خور بی کم و بیش
بر خود الم شهنشه عدل اندیش
هوش مصنوعی: ماه و خورشید را به طور عادلانه تقسیم کردند، بدون کم و کاست، و بر خود شاه بزرگ و اندیشمند عدالت را دخالت دادند.
برداشت بمنت مه نو ضعفش را
خورشید پسندید تبش بر تن خویش
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر درباره‌ی ترکیب زیبایی و ضعف صحبت می‌کند. او می‌گوید که زیبایی‌اش مانند دختری است که ضعفش را دارد، اما خورشید (نماد زیبایی و روشنی) این ضعف را دوست دارد و در واقع آن را بر تن خود می‌پذیرد. این تصویر نشان‌دهنده‌ی این است که حتی زیبایی ممکن است دارای نقاط ضعف باشد و این نقاط ضعف می‌توانند جذابیتی خاص داشته باشند.