هوش مصنوعی: ای دوست، آسمان بر کمر تو سایه افکنده و دشمن تو برای تنبیه و حمله به تو، تیرهایی آماده در چله کمان دارد.

هوش مصنوعی: وقتی زبان خشک و بی‌صدا می‌شود، کسی که زبانش برای ستایش تو در دهان ندارد، چگونه می‌تواند از تو سخن بگوید؟

هوش مصنوعی: هر کسی که در زندگی مشکلات و سختی‌هایی دارد، همیشه در حال تلاش است و باید مانند کمانی که به سمت هدف کشیده می‌شود، خود را آماده کند و قوی بماند. این افراد از تو، که درگاه امید و پشتیبانی هستی، نیرو و انرژی می‌گیرند.

هوش مصنوعی: شگفتی ندارد اگر کمان از شادی پر بشود، همان‌طور که تیر با دست تو قرآن را در بر دارد.

هوش مصنوعی: اگر تیر محبت تو مانند بادی به جانم برسد، نمی‌تواند مرا از پای درآورد مگر اینکه خاصیت این باد با محبت مهرگان باشد.

هوش مصنوعی: اگر عقابی را به شکار بفرستی، همچون همای (نوعی پرنده شکاری) می‌شود، اگر نشانه‌ای از طعمه در دست داشته باشد.

هوش مصنوعی: اگرچه خطی که از شرق به غرب می‌رود عادی است، اما اگر ماه نو به شکل کمانی باشد، جای شگفتی دارد.

هوش مصنوعی: پیکان این تیر به‌قدری قوی است که از دل آدمی خراش می‌اندازد، مگر اینکه نیروی آن شبیه به نیروی تیشه فرهاد باشد.

هوش مصنوعی: برای اینکه دشمن از درد دل من آگاه شود و به چشم من تیررس شود، باید میل و اشتیاقی برای این کار داشته باشد.

هوش مصنوعی: حیرت من از این است که چگونه تو با گره‌های ابرویت، مشکلات و سختی‌ها را حل می‌کنی و به وعده‌ات عمل می‌کنی.

هوش مصنوعی: اگر غنچه‌های عشق و زیبایی شما شکوفا نشوند، در قلب تنگ دشمن جایی برای آنها وجود دارد.

هوش مصنوعی: من از تقدیر بلند و قدرتی که دارم، شکایتی از گردش روزگار دارم، زیرا آن به من کینه‌ای پنهان دارد.

هوش مصنوعی: کمانی از من شکسته شده که رنگین کمان به خاطر شرم او، رنگ ارغوانی به خود گرفته است.

هوش مصنوعی: خوشگلی و زیبایی تو همچون کمان ابروانت جذاب و دلرباست، اما به دلیل غمی که در دل دارم، به نظر می‌رسد که این زیبایی تنها برای عزاداری می‌آید.

هوش مصنوعی: هلال که در آسمان دیده می‌شود، به حالتی غمگین و پر از اندوه به نظر می‌رسد، گویی در خون دل غرق شده است. پس گمان نکن که در میان شفق، جایی برای شادی و سرور وجود دارد.

هوش مصنوعی: دنیا برای من به قدری تنگ و ناراحت‌کننده شده که مشکلاتش به اندازه‌ای در زندگی‌ام انباشته شده که نمی‌توانم تحمل کنم.

هوش مصنوعی: اگر کمان را به فردی بخشیدم که صاحب بزرگواری است، باید برای جبران بی‌عدالتی‌هایی که بر او رفته، جایی در دلش داشته باشد.

هوش مصنوعی: تا زمانی که آسمان بداند که محل امید من به لطف و محبت، به این جان ناتوان است.

هوش مصنوعی: همیشه تقدیر و حوادث ناگوار مانند تیرهایی که در کمان برای زخم زدن به دل دوستان آماده‌اند، سرنوشت را شکل می‌دهند.

هوش مصنوعی: اگر تیر عشق تو به دشمنان اصابت کند، مانند زحل که در آسمان جایگاه بلندی دارد، با قدرت و شکوه ظاهر می‌شود.