هوش مصنوعی: ای دل، ببین که چگونه ظلم و ستم زمانه چه جراحت‌های عمیقی بر دل‌ها وارد کرده است.

هوش مصنوعی: عجب زخمی که هرگز کهنه نمی‌شود، هرچند زخم‌های جدیدی به دل اضافه شوند.

هوش مصنوعی: استحکام و قدرت خان عزیز مصر، همچون روز عید است که بر روی او می‌درخشد و احساس رهایی می‌بخشد.

هوش مصنوعی: در باغی فرود آمد و همچون یک پرنده قوی و باشکوه برای پرواز آماده شد، اگرچه بال‌هایش به خون آغشته است.

هوش مصنوعی: غم و اندوهی که بر دل سربلندان نشسته، مانند خاتی که از زانو برنمی‌خیزد، سرهایشان را پایین نگه می‌دارد.

هوش مصنوعی: در این مصیبت، تمام اشک‌های حسرت به مرواریدهایی در آغوش صدف تبدیل شدند.

هوش مصنوعی: از چهره‌اش نور و روشنایی نمایان بود، همچون نعمت‌های صبحگاهی که در دل سحرها پنهان هستند.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد که این درد بزرگ باعث شود دل سنگی هم اشک‌های خونین بریزد.

هوش مصنوعی: اگر داستان این شهادت گفته شود، دهان نوحه‌گران از خون پر خواهد شد.

هوش مصنوعی: دل جهان از آن حالت پاک شد و به گونه‌ای پر شد که راه انتقال خبرها بسته شد.

هوش مصنوعی: حال که غم من باعث شده است که دوستانم در سختی باشند، مانند درخت نخل پر بار که از میوه‌هایش سنگینی می‌کند.

هوش مصنوعی: باید چنان اشک ریخت و غم را احساس کرد که این اشک‌ها به عنوان نیرویی برای حمایت و استحکام در زندگی عمل کنند و به آدمی کمک کنند تا بر مشکلاتش غلبه کند.

هوش مصنوعی: سال این شهادت به قدری دردناک و تأثیرگذار است که دل‌ها را به شدت آتش می‌زند و به خاطر فقدان او داغ می‌کوبد.