هوش مصنوعی: ای پادشاه، بر روی تختت تکیه کن و به گرداگرد خود نگاه کن؛ می‌بینی که تمام دنیای دولت و فرمانروایی، با نظم و زیبایی، مانند چهار افسر دور تو را گرفته است.

هوش مصنوعی: این متن به زیبایی یک باغ یا گلستان را توصیف می‌کند که نه تنها دارای درختان و گل‌های زیباست، بلکه با رنگ‌های درخشان و جواهرات طبیعی نیز آراسته شده است. سبزه‌ها مانند الماس می‌درخشند و خاک این مکان به ارزش و زیبایی گوهرها تشبیه شده است. به طور کلی، تصویرگری از محیطی بسیار زیبا و شگفت‌انگیز است که حسی از آرامش و شادی را منتقل می‌کند.

هوش مصنوعی: آتش خورشید در برابر زیبایی یاقوت مانند بی‌اهمیت است و روشنایی چشمه‌ی مهتاب نیز به اندازه‌ی آب الماس جذاب و دلنواز است.

هوش مصنوعی: اگر نور زیبایی او را در دل خود روشن کنم، در زمانی که پروانه ای بر افکارم بدون بال و پر پرواز می‌کند.

هوش مصنوعی: آتش یاقوت درخشش خاصی به آن بخشیده و این گوهر، خود به وسیله‌ی آب، مهارت صنعتگر را افزایش می‌دهد.

هوش مصنوعی: در اینجا به این معناست که فردی که از دل دریا و معدن به دنیا آمده، به نوعی در قید و بند خودش قرار دارد. هر جا که فرد آزاده‌ای را دیدیم، متوجه شدیم که در زنجیر ثروت و زر قرار دارد.

هوش مصنوعی: آب در دریا به اندازه‌ای نیست که در تاج توزر، سنگی وجود نداشته باشد که آن هم به اندازه‌ی آن گوهر باشد.

هوش مصنوعی: حاصل و نتیجه دریا و معادن تنها برای زیبایی و زینت بخشیدن به تخت و حکومت شاه است، زیرا سلطنت او بر فراز دریا و سرزمین گسترده است.

هوش مصنوعی: باد که به اورنگ پادشاهی جاودان می‌وزد، از سوی شاه جهانی است که بر تخت هفت آسمان، زرد رنگ و درخشان است و از ستاره‌ها نشات گرفته است.