هوش مصنوعی: در هر جایی که رفتم، به خاطر دوری و جدایی، دل خود را در عذاب دیدم. خوش به حال جرس که آرامش خانه را درک کرده است.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق و شوق دوستم، چنان در حسرت هستم که اگر به عقب نگاه کنم، چیزی نمی‌بینم. اگر هم بخواهم به جلو حرکت کنم، باز هم نمی‌توانم چیزی را ببینم.

هوش مصنوعی: بسیاری از غنچه‌های نشکفته در چمن وجود دارد و من نگرانم که در باغ‌های ایران نتوانم دل شاد را ببینم.

هوش مصنوعی: من گرفتار زیبایی و魅®ی هند هستم و از رفتن به جاهای نامناسب پشیمانم. می‌دانم که این پرواز بی‌هدف مرغی زخمی به کجا خواهد انجامید.

هوش مصنوعی: با اینکه هند پر از مشکلات و سختی‌هاست، اما من نمی‌خواهم از آن دور شوم چون می‌دانم که توانایی‌های من می‌تواند از این شرایط عبور کند و به سواحل امن و آرامش برسم.

هوش مصنوعی: به خاطر امیدی که به صبر دارم، از در تو سفر خود را آغاز کردم. مطمئناً به امید پیدا کردن درمانی برای دردهایم، زهر کشنده را نیز تحمل می‌کنم.

هوش مصنوعی: کلیم به خاطر شوق همراهان به ایران می‌رود و با احساس آرامش و غم، مسیری را که به شکل یک زنگوله می‌گذرانده، طی می‌کند.