هوش مصنوعی: به مثل شانه‌ات را به آرامی می‌چرخانم و لباس را در دستانم می‌فشارم تا با این دست بتوانم آن زلف‌های به هم ریخته را جمع کنم.

هوش مصنوعی: اگر درون آدمی نیکو و صالح نباشد، نیازی به زیباتر کردن ظاهر نیست و برای تزئین دیوار گلستان، به نقاش نیاز نداریم.

هوش مصنوعی: نگو که گریه‌های بی‌فایده‌ام نتیجه‌ای ندارد، چرا که کسی می‌آید و با مهارت خطای من را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: سربازان و پیروان تو چنان به خاک آستانت سجده می‌کنند که برای نشستن و انتظار در آنجا، اجازه‌ای از تو نمی‌خواهند.

هوش مصنوعی: اگر روزی اشکهایم مانند آبادی برابری کند با آبیاری چمن، به راحتی می‌توانم دیوار باغ را خراب کنم و باغبان را نابود سازم.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که اگر کسی قدر سخن را نفهمد و نتواند آن را ارزیابی کند، این نشانه ضعف سخن نیست. در واقع، چنین وضعیتی مانند این است که ارزش واقعی آب حیاتی را کسی درک نکند، اما این به معنای بی‌ارزش بودن آن نیست. در بازار دنیا، بسیاری از چیزها ممکن است نادیده گرفته شوند، اما ارزششان کمتر نمی‌شود.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چطور توانستی از جذبه‌های او به خوبی استفاده کنی، شاید به خاطر بی‌توجهی‌های عیان او یا محبت‌های پنهانش باشد.