هوش مصنوعی: وقتی که به آرامش و ثبات رسیدم، از آنچه که در جستجوی آن بودم، دست کشیدم و آن را به دستانم آوردم.

هوش مصنوعی: داشتن بدن عریان و بدون لباس لذت بخش است، اما لذت دیگری در این است که جیب پاره و دامن خونی داشته باشی.

هوش مصنوعی: اگر کاری بدون معنا از چهره‌ات بروز کند، به‌خاطر این است که دلبری به مانند خم زلفی که بریده شده، به چشم می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر در مسیر طلب به خاری برخوردی که به پاهایت آسیب رسانده، از سر این موضوع ناراحت نشو. بدان که راه به پایان رسیده و نباید از آن دلگیر شوی.

هوش مصنوعی: اگر از صحبت پنهانی انکار کنی، چه فایده دارد؟ حتی نمی‌توانی خون را پنهان کنی، همان‌طور که نمی‌توانی لب لعل را نادیده بگیری.

هوش مصنوعی: در جایی که زیبایی و درخشندگی تو مثل شمع روشن شده، باغبان به گل تازه‌دمیده‌ای که در آنجا رشد کرده، رسیدگی می‌کند.

هوش مصنوعی: جایی که کار یک دانه انجام می‌شود، قطره‌ای از شراب برای شکار ذوقی که از عالم دور شده است، به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: ای شیخ شهر، تو هزاران آرزو را به دوش می‌زنی و از دنیای مادی دست کشیده‌ای.

هوش مصنوعی: اشک‌ها به خاطر غم دوستان نمی‌توانند در راه متوقف شوند، و بر جای خود حالت رنگ باخته‌ای را باقی می‌گذارند.

هوش مصنوعی: بخت ما که نمی‌توانیم آن را کنترل کنیم، دلبر عاشقی را که هنوز ندیده‌ایم، به خود راه نمی‌دهد.