جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>جویا دیدی که آن نگار بی درد</p></div>
<div class="m2"><p>هرگز به محبت دل ما شاد نکرد</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>گرمی ز دل سخت بتان چشم مدار</p></div>
<div class="m2"><p>زنهار مکوب بیش ازین آهن سرد</p></div></div>

شمارهٔ ۴۲

جویا دیدی که آن نگار بی درد
هرگز به محبت دل ما شاد نکرد
گرمی ز دل سخت بتان چشم مدار
زنهار مکوب بیش ازین آهن سرد

هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر اشاره می‌کند که محبوبش بدون هیچ دردی، هرگز نتوانسته است دل او را شاد کند. او از دیگران می‌خواهد که انتظار گرمی و محبت از چهره‌های سرد و بی‌احساس نداشته باشند و از تکرار دل‌شکستگی‌ها جلوگیری کنند.

شمارهٔ ۴۰

شمارهٔ ۴۱

هوش مصنوعی: آیا متوجه شدی که آن معشوق بی‌درد هیچ‌گاه دل ما را با محبتش خوشحال نکرد؟

جویا دیدی که آن نگار بی درد

هرگز به محبت دل ما شاد نکرد

هوش مصنوعی: به دل‌های سرد و سخت این معشوقان دل نبند و از آن‌ها انتظار محبت نداشته باش؛ زیرا ممکن است بیش از این به تو آسیب برسانند.

گرمی ز دل سخت بتان چشم مدار

زنهار مکوب بیش ازین آهن سرد

شمارهٔ ۴۱

اطلاعات

برگردان به زبان ساده