جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>این سرو قد تو گلبن امید است</p></div>
<div class="m2"><p>خال سیهت مردم چشم دید است</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>ابروی تو مصرع هلال عید است</p></div>
<div class="m2"><p>رخسار تو حسن مطلع خورشید است</p></div></div>

شمارهٔ ۱۸

این سرو قد تو گلبن امید است
خال سیهت مردم چشم دید است
ابروی تو مصرع هلال عید است
رخسار تو حسن مطلع خورشید است

شمارهٔ ۱۶

شمارهٔ ۱۷

این سرو قد تو گلبن امید است

خال سیهت مردم چشم دید است

ابروی تو مصرع هلال عید است

رخسار تو حسن مطلع خورشید است

شمارهٔ ۱۷

اطلاعات