جویای تبریزی » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۱۱

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>کم دیدن این چشم سیاهم بگداخت</p></div>
<div class="m2"><p>آزرم تو ترک کج کلاهم بگداخت</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>چون پرتو شمع بر زمین پهن شده است</p></div>
<div class="m2"><p>از شرم رخ تو تا نگاهم بگداخت</p></div></div>

شمارهٔ ۱۲

کم دیدن این چشم سیاهم بگداخت
آزرم تو ترک کج کلاهم بگداخت
چون پرتو شمع بر زمین پهن شده است
از شرم رخ تو تا نگاهم بگداخت

شمارهٔ ۱۰

شمارهٔ ۱۱

کم دیدن این چشم سیاهم بگداخت

آزرم تو ترک کج کلاهم بگداخت

چون پرتو شمع بر زمین پهن شده است

از شرم رخ تو تا نگاهم بگداخت

شمارهٔ ۱۱

اطلاعات