هوش مصنوعی: تمام جهان در نتیجه بهار رنگ و زیبایی به خود گرفته است، به طوری که حتی خارهای باغ نیز به رنگ گل‌ها در آمده‌اند.

هوش مصنوعی: زلف سیاه او با خط مشکی مانند معنایی پیچیده است که در غبار پنهان شده است.

هوش مصنوعی: بر بدن من، نشانه هر یک از دردهایت چون ستاره‌ای در حال گردش، روی کاغذی سوخته مانند شعله‌ای است.

هوش مصنوعی: هر نسیمی که در هوا می‌وزد و از تابش آفتاب با رطوبت همراه است، مانند رگ‌های ابر در بهار، بشارت‌دهنده باران است.

هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جاذبه ی چهره ی معشوق اشاره دارد. ابروهای کج او نشان از تاثیری از فرهنگ غرب دارد و مژه‌ های بلند و زیبا، سرزمین و مرکز زیبایی و جذابیت محسوب می‌شود. در واقع، شاعر به فریبندگی و ظرافت زیبایی معشوق خود اشاره می‌کند.

هوش مصنوعی: از هر مژه‌ام اشک می‌ریزد، چون دل من تحت فشار محبت کسی است که با پلک‌هایش بر دل من تاثیر می‌گذارد.

هوش مصنوعی: کیست که جرات کند به خواسته‌اش فکر کند، وقتی که نگاه تو مانند سیمرغی است که تنها شکار شود.