هوش مصنوعی: در سینه‌ام، غم به شدت وجودم را پر کرده و نمی‌تواند راهی برای بیرون آمدن پیدا کند. مانند لاله‌ای که در دل خود خونین شده، نفس عمیقی از آه کشیده‌ام و این درد در جانم گره خورده است.

هوش مصنوعی: چشم من از درد دل مانند گل سرخ شده است و از کناره دیگری، به شکل ماه، خود را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: به خاطر یاد لب‌های زیبا و قرمزم، اشک‌هایم به گونه‌ای بر دلم می‌زند که مانند رشته‌ای از یاقوت به رنگ سرخ درآمده است.

هوش مصنوعی: وقتی که تصمیم به تماشای باغ می‌گیری، غنچه‌ها از شوق به آسمان پرتاب می‌شوند، درست مثل اینکه آفتاب کلاهی بر سر دارد.

هوش مصنوعی: چشم‌های من در انتظار تو است، مانند پاهای کسی که منتظر نشسته و در راه تو همیشه آماده به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: با تمام قدرت و توانمندی‌ام از مشکلات و سختی‌ها فرار می‌کنم و مانند پرنده‌ای که به ته بال خود می‌رسد، به پناه می‌روم.

هوش مصنوعی: غم تو در دل تنگ من نشسته، مثل یوسف که در چاه گرفتار شده است، چون چشمان هوس به وصالت دسترسی ندارند.

هوش مصنوعی: گفته می‌شود که لعل (جواهر) تو را گل‌ها از غنچه‌ها شنیده‌اند، و در نهایت من به کوی و سرای تو رسیدم و در میان صحبت‌ها قرار گرفتم.

هوش مصنوعی: وقتی من به زیر خاک بروم و به محبت تو بسپارم، تا روز قیامت از برکت وجودم گیاهان خواهند روئید.

هوش مصنوعی: از شدت درد تو، جگرم پر از خون شده و به همین دلیل، اشک‌هایم به سمت دل می‌ریزد و مثل جوی آب به راه می‌افتد.

هوش مصنوعی: اگر تقدیر برای کار ما گرهی بیندازد، آن را باز نخواهد کرد، زیرا در برابر آن، تدبیر ما بسیار ناکافی و کم است.

هوش مصنوعی: چرا خود را به ناراحتی بسپارم، وقتی مانند شمع می‌سوزم؟ سینه‌ام به شدت در حال سوختن است و آه و ناله‌ام گواه این درد و سوزش می‌باشد.

هوش مصنوعی: من از تزویر و دورنگی دنیا شکایت می‌کنم، زیرا هر شب، به خاطر فریب‌هایی که در آن وجود دارد، برایم شبی تاریک و ناامیدکننده است.

هوش مصنوعی: همیشه ممکن است که آنچه به نظر می‌رسد برعکس واقعیت باشد و خداوند کاری می‌کند که تو، ای دوران، ناگهان تغییر کنی و به سمت دیگری بروی.

هوش مصنوعی: مدت طولانی است که بی‌خبر از غفلت‌هایم، سرم سبک شده و حالا متوجه بدی‌ها و عیوب خودم شده‌ام.

هوش مصنوعی: نتوانستم بهانه‌ای برای صحبت پیدا کنم، زیرا به قدری در گناه غرق شده‌ام که مانند لایه‌ای از شراب شده‌ام.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چگونه از اعمال خود بگویم، زیرا باعث شرمساری من شده و من از کارهای شیطانی بدم می‌آید.

هوش مصنوعی: هر چه خطایی مرتکب شده‌ام، از خداوند می‌خواهم که فرصتی برای توبه به من بدهد و با امید به درگاه او پناه می‌برم.

هوش مصنوعی: سلطان در مقام رهبری قرار دارد، چرا که درگاه مقدس او همواره مملو از جلوه‌های زیبای نور و صور است.

هوش مصنوعی: بهار گلستان عقاید دینی امام حسن، نور و روشنایی در زندگی پیروان خداوند است.

هوش مصنوعی: اگر کسی به عظمت و grandeur او توجه نکند، مانند این است که نور آفتاب از سر آسمان برمی‌افتد.

هوش مصنوعی: از میدان جنگ تو تا آسمان، اثراتی به روی زمین افتاده است که نشان‌دهنده تغییرات ناشی از گرد و غبار سپاه است.

هوش مصنوعی: وقتی که فضای جهان به خاطر وجود سپاه تو تنگ و تنگ‌تر می‌شود، از دیوار آسمان که سیاه و خونین است، به کمک می‌طلبم.

هوش مصنوعی: دل من از عشق تو پر شده است، درست مثل ساغری که وقتی پر از آفتاب می‌شود، روشنی‌اش دو چندان می‌شود.

هوش مصنوعی: ای آسمان! فرشتگان مقرب در بارگاه تو به قدری سر تعظیم فرود آورده‌اند که پیشانی‌هایشان بر زمین ساییده شده است.

هوش مصنوعی: آفتاب از پیشانی آنها می‌تابد و روشنی می‌گیرد، به‌گونه‌ای که مانند ماهی که از نور آفتاب بهره‌مند می‌شود، درخشش پیدا می‌کند.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که ستایش و تقدیر از خداوند نمی‌تواند به خوبی یا به اندازه‌ای که شخصی مانند من شایسته‌اش هست، بیان شود. بنابراین، پس از این گفتار مختصر، بهتر است که دعا و یاد خدا را ادامه دهم.

هوش مصنوعی: از بخشش و مهربانی ولای تو در روز قیامت، حالتی برای من فراهم باشد که مانند ماهی درخشان و سفید، از بین تاریکی‌ها و سیاهی‌ها بیرون بیایم.