هوش مصنوعی: زمانی که شوق و هیجان او بر سر روحانیون مستولی شود، زمین از چرخ گردوان به طور چشمگیری بهره‌مند می‌شود.

هوش مصنوعی: جز گرد و غبار ناشی از گذر آن قافله، چیزی از آن باقی نمانده است؛ این را که می‌گویند اهل زمانش، خود آسمان است.

هوش مصنوعی: بدون وجود او، به نظر می‌رسد که حکم حق به درستی اجرا نشد؛ همان‌طور که بوده است، مهر بر فرمان خداوند در دست پیامبر خاتم.

هوش مصنوعی: قوانین او مانند جان در درون انسان قرار دارد، و احکام او همچون خون در بدن به طور مداوم در جهان در حال جریان است.

هوش مصنوعی: شخصیت او در نظر تو به قدری بزرگ و معجزه‌آساست که مانند آسمان در چشم یک مور به نظر می‌رسد. اگر اینطور نگاه کنی، گویا پرده‌های چشمت را از بالاترین آسمان‌ها درست کرده‌ای.

هوش مصنوعی: معجزه شقّ القمر، به‌همین دلیل بود که تا دشمنش را در اوج ذلت و رسوایی قرار داد.

هوش مصنوعی: در مقابل نفس‌های او، دیگران نمی‌توانند نفس بکشند؛ زیرا او معجزه‌گر است. او شاگرد مسیح است و در علم بیان، مانند کلیم‌الله (حضرت موسی) است.

هوش مصنوعی: به خاطر سپاسگزاری از اینکه زندگی‌ام پر از نعمت و نشاط است، باید گفت که این برکت از لطف و بخشش اوست. مانند برگ‌هایی که از نخل می‌روید، کلام من نیز از وجودم جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: به دلیل سختی‌های زندگی و تجربه‌های دشوار، ممکن است احساس کنی که تحت فشار سنگین حوادث قرار داری. اما اگر بتوانی از قدرت و حمایت دیگران بهره‌مند شوی و از آن‌ها کمک بگیری، می‌توانی از این شرایط سخت نجات یابی.

هوش مصنوعی: سایه لطیف او هیچ وقت بر زمین سقوط نکرده است، هرچند که تمام مردم دنیا در زیر این سایه احساس آرامش می‌کنند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که مشکلات و سختی‌های زندگی وجود داشته باشد، انسان می‌تواند به راحتی بر مشکلات فائق آید و از کفر خارج شده، در امان بماند.

هوش مصنوعی: هر صبح، خورشید در آسمان مانند مهره‌ای بر حلقه‌ای که نماد پیغمبران باشد، می‌تابد.

هوش مصنوعی: پرواز خشم تو بر دشمن مانند نوری است که صبح بر آسمان می‌تابد و بر سر آن‌ها همچون سایه‌ای سنگین افتاده است، گویی که از تاریکی به نوری روشن تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: من به خاطر تو و توصیف‌های تو پاداش می‌گیرم و امیدم به تو زیاد است؛ برای من تو هیچ تفاوتی با امام و پیشوای جان و دل نداری.

هوش مصنوعی: من می‌دانم که ارزش وجود تو به قدری است که همانند یک صدف، درون خود گوهری را دارد و آن گوهر به عظمت و بزرگی علی مرتضی است.

هوش مصنوعی: ای پیامبر مهربانی، محبت تو نعمت من است که به واسطه وجود تو، تمام مؤمنان قوی و محکم شده‌اند.

هوش مصنوعی: خاک تاریک و غم‌انگیز هند به خاطر وجود او روشن و پر نور است، مثل مه که در شب بر هند امروز سایه انداخته است.

هوش مصنوعی: برای رسیدن به رضایت خداوند و با امید به تلاش در مسیر موفقیت، عزم جزم کردم و همت خود را به کار گرفتم.

هوش مصنوعی: ای پیامبر خدا، من می‌خواهم جلدی از این کتاب مدح را به تو تقدیم کنم که در آن پیروزی و نصرت نواب ابراهیم خان نوشته شده است.

هوش مصنوعی: زمانی که آسمان بر جایگاه عطا و بخشش نشسته، به قدری ابراز لطف و رحمت می‌کند که دریا و معادن هم از جریان عطای او بی‌نصیب می‌مانند.

هوش مصنوعی: کسی که مانند باد پاییز برگ‌های چنار را روی زمین می‌ریزد، به اندازهٔ پنجهٔ یک شیر بزرگ ترسناک است.

هوش مصنوعی: چشم‌ها از زیبایی و شکوه او چنان شگفت‌زده‌اند که نمی‌توانند خود را کنترل کنند. آسمان نیز به خاطر مهر و ماه حیران مانده، مانند دیدهٔ کسانی که قربانی شده‌اند.

هوش مصنوعی: به اندازه‌ای که مردم در آرامش و امنیت زندگی می‌کنند، در زمان او دیگر جایی برای جنگ و درگیری وجود ندارد و همه چیز به حالت آرامش درآمده است.

هوش مصنوعی: شهرت و آوازه‌ی انصاف او در صحرا و بیابان به گوش می‌رسید. کاروان‌ها در سایه‌ی این انصاف، از امنیت و آرامش برخوردار بودند و رد پاهایشان در شن‌های روان نشان‌دهنده‌ی بی‌خیالی از خطرات راهزنی بود.

هوش مصنوعی: حفظ چنین موجودی مانند سایه‌ای است که بر روی دریا گسترده شده و به دلیل آشفتگی‌های جهان، دل دریا نیز به شدت نگران و مضطرب شده است.

هوش مصنوعی: بسیاری از مردم دنیا ثروت را در کیسه‌ها و جیب‌های خود جمع می‌کنند، ولی در واقع، ثروت واقعی در عمق وجود ما نهفته است.

هوش مصنوعی: تا زمانی که شور و شوقی از دریا به وجود نیاید، دریا زبانش را به ماهی‌ها مشغول می‌کند و خود را درون خود حفظ می‌کند.

هوش مصنوعی: به خاطر ترسی که از انصاف او دارد، نهنگ به شکلی مشابه گرداب، خودش را به کام خود می‌کشد.

هوش مصنوعی: شب‌روان به خاطر ترس از نگهبان نظام، نمی‌توانند بدون اجازه خوابشان ببرد و در چشمانشان آرام بگیرند.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به وضعیت غم انگیز و تنهایی یک فرد اشاره می‌کند که در دوران خودش هیچ‌کس او را نمی‌شناسد و او را درک نمی‌کند. او مانند شمعی است که در سکوت اشک می‌ریزد و هیچ‌کس به روشنایی و وجودش توجهی ندارد. در این حال، او همچنان با صدای دل‌تنگی‌اش مانند پرنده‌ای در چمن به شکایت و ناله می‌پردازد، اما صدایش به گوش کسی نمی‌رسد.

هوش مصنوعی: زمانی که باد خوشی و لطافت به سوی باغ می‌وزد، مانند گلی است که خار ندارد، آن موقع می‌توان با اطمینان از قدرت شیر نیز در طبیعت بهره‌مند شد.

هوش مصنوعی: غم در دوران خود نمی‌افتد و به خاطرها آرام نمی‌گیرد، و این به معنای آن است که گریه نابودکننده نیست، بلکه مانند بارش باران در بهار، تازگی و زندگی به ارمغان می‌آورد.

هوش مصنوعی: باران فتنه‌انگیز از آسمان فرو می‌بارد، اما چه اهمیتی دارد وقتی که دست حمایت خدا بر سر مردم جهان همچون سایه‌بان قرار گرفته است؟

هوش مصنوعی: هر کس را که دیدیم و او دارای امکانات و ثروت است، از نعمت‌های اوست که باعث می‌شود دیگران گرفتار مشکلات نباشند و هیچ‌کس در دشواری به سر نمی‌برد، جز کسانی که خود را به مشکل انداخته‌اند.

هوش مصنوعی: من به خاطر تمام کارهایی که او برایم کرده، چشم‌ام به امید اوست و در خدمتش سعی می‌کنم بیشتر از قبل قدردان باشم. او نیز مانند دیگران است.

هوش مصنوعی: من در کجا هستم و مقام و جایگاه ستایش و وصف چه کسی را دارم؟ باید بدانید که همچون شمعی در محفل، از ترس و دلهره می‌لرزم.

هوش مصنوعی: از این پس به مکان مقدس دعا می‌آیم و با نیازمندی به خدا روی می‌آورم تا دعاهای من نیز مورد تأیید و آمین فرشتگان قرار گیرد از همه جهات.

هوش مصنوعی: باد دائماً از تیغی که ندارد، دشمن سیاه را به یاد می‌آورد، مانند گروهی از تاریکی‌های شب‌ها که از روشنایی شرق بی‌بهره‌اند.