هوش مصنوعی: تا زمانی که بتواند نشان تیر آن ابرو باشد، حلقه‌های چشم آهو به مانند بندهای کمان می‌شود.

هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی، ساکت بمان و در جمع‌های زندگی مانند ماهی که در آب شناور است، آرامش داشته باش. حتی اگر تمام وجودت پر از حرف باشد.

هوش مصنوعی: من به شدت نگرانم که کسانی که دو دل هستند، بگویند که من به خاطر زیبایی و جذابیت ابرو و کمان تو، در قلبم به تیرگی و درد گرفتار شدم.

هوش مصنوعی: وقتی که تصمیم بگیری، دلت را مانند کمان می‌کنی و نمی‌توانی جدا از خانه‌ات، گوشه‌گیرها را بسازی.

هوش مصنوعی: در چشمان گریان من، یاد و خاطره‌اش ممکن است شادتر و بازیگوش‌تر به نظر برسد؛ بله، مثل تصویری که در آب روان نمودی بی‌قرار دارد.

هوش مصنوعی: معنی این بیت به طور ساده این است که: هم‌صحبتی میان افراد در هر سن و سالی، مانند پرتاب تیر از کمان است و این ارتباط تنها لحظه‌ای کوتاه و زودگذر است و بیشتر از آن دوام نخواهد داشت.

هوش مصنوعی: دلیل اینکه زبانم در هر نفس به مشکل برمی‌خورد این است که مانند شمع نیست. اگر صدای من با آتش در یک خانواده باشد، آه و ناله‌ام نیز از آن ناشی می‌شود.

هوش مصنوعی: امید به داشتن آینده‌ای خوب، به مانند زاده‌ای از تخم مار است که در دسترسی به آن سختی‌های زیادی وجود دارد. افرادی که در دوران خود با مشکلات و چالش‌ها مواجه هستند، باید به امید و آرزوهای خود ادامه دهند.

هوش مصنوعی: من بر این باور هستم که افتادن در گرد و خاک و خون برای من کم‌ارزش است، چرا که زیبایی ابروهایت مرا فریب داده و از خط پیشانی‌ات که به شکل کمانی است، مجذوب شدم.

هوش مصنوعی: من که از آسیب تیری که به من زده شده به شدت رنج می‌برم، اما او که دلرباست، هیچ تردید یا ضعفی ندارد و همچنان به مسیر خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: تا روزی چشمی که مانند خداوند خنجر تند است، حقیقت پنهان را نمایان کند، و آنچه در دل نهان است به نمایش بگذارد.

هوش مصنوعی: عکس کسی که چهره‌اش زیباست و سرشار از صفاست، بر دل‌ها تاثیر می‌گذارد. هر کس که به آن محبوب نظر داشته باشد، تحت تأثیر زیبایی او قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: انسان‌ها باید با بینش و بصیرت نگاه کنند، زیرا صرف داشتن چشم تنها کافی نیست. باید توانایی درک و فهم عمیق‌تری داشته باشند، مانند آن که به آینه‌ای نیاز دارند تا عمیق‌تر ببینند.

هوش مصنوعی: افراد ضعیف از مشکلات و حوادث زندگی در امان هستند، چرا که مورچگان هرگز در کاروان‌ها به سرقت و دزدی نمی‌پردازند.

هوش مصنوعی: جوان باید با شجاعت و بی‌پروا در برابر دشمن حمله کند، زیرا کمک و راهنمایی‌های افراد باتجربه می‌تواند به او در انجام کارها کمک کند.

هوش مصنوعی: عمر او به اندازه زمانی که این خانه را روشن کرده، بوده است. هر کس که باشد، مانند شمعی در مهمانی، برای اهل روشنایی است.

هوش مصنوعی: دلش همیشه از حسد می‌سوزد مانند شعله‌ی شمع. هر کسی که در این دنیا به جمع می‌آید، همانند مهمان در مجلس است.

هوش مصنوعی: این مردم را ببین که چقدر بیخود هستند؛ آنها می‌گویند که اگر کسی از روی محبت، گلی به سر ما بزند، به او می‌خندند.

هوش مصنوعی: کسی که وجودش تنها به یک پف و باد شبیه است، خود را مانند حبابی می‌بیند که امروز به وجود آمده و به زودی خواهد رفت.

هوش مصنوعی: چراغ روشنی که در دلم دارم، به خاطر اینکه خیلی در خفا و پنهانی می‌سوزد، تنم را به شدت رنج می‌دهد و پیراهنم را می‌سوزاند. این دوری و جدایی از جسم ضعیف من خیلی آزاردهنده است.

هوش مصنوعی: من دردی ندارم که بخواهم از غم او اشک بریزم، زیرا دل‌ام شبیه شمعی است که از چشم‌هایم اشک می‌ریزد.

هوش مصنوعی: اشک من که با درد و سوز دل ریخته می‌شود، مانند شمعی است که درون استخوان‌هایم ذوب می‌شود و تأثیر عمیقی بر جا می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر از عواقب و زیبایی‌های بیداری صبح غافل باشی، با این توانایی می‌توانی در یک لحظه به اوج آسمان برسید.

هوش مصنوعی: به دلیل وجود نشانه‌های مشکل و گمراه‌کننده در مسیر حقیقت، راه صحیح و روشن در میان سنگ‌ها و موانع پنهان شده است.

هوش مصنوعی: می‌توان با قامت خمیده در مسیر عشق به این درگاه عالی دست یافت، هرچند که این مکان مخصوص راست‌قامتان است.

هوش مصنوعی: از بس که دل به دوست داده‌ام، مثل اشک‌هایی که از شمع می‌ریزد، در آغوشم جمع شده‌اند. وقتی که دل من از اندوه و غم پر شده، اشک‌هایم به راحتی از چشمانم سرازیر می‌شوند.

هوش مصنوعی: به خاطر شدتی که در عشق تو تجربه کرده‌ام، دیگر نشانی از جسم رنجورم باقی نمانده است. جانم به یاد تو از سر تا پایم فرا گرفته است.

هوش مصنوعی: عاشق بیچاره در دوری و نزدیکی همیشه در حال رنج و عذاب است و هر بار که به محبوبش نزدیک می‌شود، بیشتر از قبل در درد و ضعف فرو می‌رود.

هوش مصنوعی: نگاه کن به حال من که از شدت غم، موهایم به قدری ریز و کم شده که مانند مشتی کاه به نظر می‌رسد، و انگار که در این حال، دستانم نیز به این وضعیت دچار شده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی بخت به روی کسی برگردد، حتی دوستان هم ممکن است به دشمن تبدیل شوند. از نظر کسی که هنرمندانه گل‌ها را پرورش می‌دهد، جز خود باغبان هیچ‌کس نمی‌تواند زیبایی‌های پرورش‌یافته را انتخاب کند.

هوش مصنوعی: تا جایی که می‌توانی، از خواسته‌های نفسانی دوری کن. هر کسی که بتواند این خواسته‌ها را کنار بگذارد، در نهایت موفق و رستگار خواهد بود.

هوش مصنوعی: اگر دانه‌ای از اشک ندامت را بر زمین بریزی، چیزی جز رضایت دل از این خاک به دست نخواهی آورد.

هوش مصنوعی: دنبال روشنایی گرفتن از شمع در صبح زود، نادانی است که در آخر عمر به نوشیدنی روی می‌آورد.

هوش مصنوعی: چشم‌های تو که کلام می‌گویند، در مقایسه با چهره‌ی بی‌کلام و زیبا همچون نسبت صدای طوطی به سرزمین هندوستان است.

هوش مصنوعی: زمانی که دشمن در میدان جنگ فرار کرده، نباید دنبالش بروی؛ چرا که با دم شمشیر به او نخواهی رسید و نیروی کمان نیز به تنهایی کارایی ندارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که در جهان مانند ماه از تن خود مراقبت می‌کند، در نهایت باید از خود فاصله گیرد و از آن جدا شود.

هوش مصنوعی: وقتی که خنده می‌آید و زور می‌آورد، اشک از چشم‌ها می‌ریزد. در این میان، فرقی برای ما نیست که در غم باشیم یا در شادی؛ در هر دو حالت، دنیا همانطور باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: سال‌ها در آرزوی زیبایی و دلفریبی چشمان یار گذشت و حالا مانند طنبوری هستم که از جسم ضعیف و ناتوانم بیرون آمده‌ام.

هوش مصنوعی: هرچه زمان می‌گذرد، افراد با دانش و تجربۀ بیشتر، به حکمت و فضیلت می‌رسند. مانند نخل که در فصل خزان، هر یک از برگ‌هایش به مانند گل زیبایی دارد.

هوش مصنوعی: هر کسی که از مرزهای خود فراتر برود، مانند بوی گلی خواهد شد که در هر نفس او را برای مردم زمانه رسوا می‌کند.

هوش مصنوعی: من همواره احساس تشنگی می‌کنم و هرگز از کیفیت خوب شراب سیر نمی‌شوم. اگر در جشن و میخانه حاضر شوم، همه وجودم به دنبال نوشیدن و لذت بردن از شراب است.

هوش مصنوعی: چشمان او آنقدر زیبا و جذاب بود که دل را می‌برد. قد بلند و خوش‌فرمش با ناز و شوخی، به راحتی از میان جمعیت توجه همه را جلب می‌کرد.

هوش مصنوعی: هر کسی که مانند تو در جستجوی حقایق و معارف باشد، هیچگاه از تلاش و کوشش برای پیشرفت و احترام به دیگران کم نخواهد گذاشت.

هوش مصنوعی: اگر بدنش لاغر باشد و مانند هلال نحیف باشد، هرگز نمی‌تواند برای شب خود به انتظار نان از آسمان باشد.

هوش مصنوعی: دل پرآشوب و سوزان من به قدری تشنه و بی‌تاب است که حتی آب نیز نچشیده است، چرا که به یاد و مدح پیامبر، ای امیر مؤمنان، به سر می‌برد.

هوش مصنوعی: از آب کوثر که در بهشت جاری است، کمی به ساغر سخن من بریز تا بتوانم به مدح و وصف سید جهانیان به زبانی گویا بپردازم.

هوش مصنوعی: این بیت به توصیف شخصیت بزرگی می‌پردازد که محبوب و مورد احترام در دنیا و آخرت است. او شفاعت‌کننده در روز قیامت است و در حقیقت، مقصد و محور کسانی است که به عبادت و طاعت مشغول‌اند و به عنوان الگوی معنوی برای روحانیون به شمار می‌آید.

هوش مصنوعی: افتخار نسل آدم، دوست محبوب خداوند، باعث شکل‌گیری جهان و راهنمایی انسان‌ها و روح‌ها شده است.

هوش مصنوعی: من کیستم که بخواهم مدح کسی را بگویم، قلم من تحت تأثیر او قرار گرفته و این ستایش به راحتی بر زبانم جاری می‌شود.