هوش مصنوعی: چگونه می‌تواند کسی از حال من باخبر شود، در حالی که معشوقه خودخواه من باعث شده است که پیام‌آور، زبانش بند آمده و نتواند ناله‌های من را برساند؟

هوش مصنوعی: در شب جدایی، اشک‌های من به اندازه‌ای سیل‌آساست که انگار طوفانی به پا کرده است. این اشک‌ها به اندازه‌ای فراوانند که نمی‌دانم چه بگویم و فقط با تعجب به لب بام خود نگاه می‌کنم.

هوش مصنوعی: با حسرت زندگی‌ام را سپری می‌کنم، چون دور از دوستی شیرین و گران‌قیمت هستم، چشمانم از غم و اندوه به شدت خونین شده و نامم از غم فراقش در دل پر درد است.

هوش مصنوعی: من از این می‌ترسم که بدن نازک و لطیفم سنگین شود، به خاطر اینکه وقتی گردن نازکم را از عطر گل به خود بپیچم، ممکن است این زیبایی به من آسیب بزند.