هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق تو پر از درد و سوز است، و سینه‌ام مانند فانوسی است که همیشه مملو از آه و ناله می‌باشد.

هوش مصنوعی: در شب جدایی تو، در خیال تو غرق می‌شوم، قلبم مثل آینه‌ای پر از نگاه توست.

هوش مصنوعی: سرو زندگی‌ام وابسته به کارهای دنیا نیست، تاج سرم به آن تعلق ندارد. من وسایل و زینت‌های تنهایی را رها کرده‌ام و دیگر به مادیات اهمیت نمی‌دهم.

هوش مصنوعی: زندگی من به خاطر فکر و اندیشه‌ام آن‌قدر تلخ می‌گذرد که هر شب به یاد وصال معشوقان، روزهایم به سیاهی می‌گراید.

هوش مصنوعی: امروز بدون تو، من مانند کسی هستم که در انتظار اثر قدم‌های تو به زمین نگاه می‌کند. به همین خاطر، لطفا خودت را به من نشان بده.

هوش مصنوعی: من در گوشهٔ تاریک قبر، به هیچ‌کس نیازی ندارم؛ زیرا نور محبت علی مانند ماه در دل من می‌درخشد.