هوش مصنوعی: اگر غنچه‌ای وجود داشته باشد که باز نشود و سخنی از آن بر نیاید، شبیه به دهان تو خواهد بود که خاموش است و چیزی نمی‌گوید.

هوش مصنوعی: ما باید برای رسیدن به یگانگی حرکت کنیم و در این راه، در تنهایی خود به جمع و انجمنی بپیوندیم.

هوش مصنوعی: رنج و غم تو در دل من مانند باغی پر از گل و چمن خواهد بود.

هوش مصنوعی: به خاطر روح سرزنده و شادابم، همچون بوی گل به سرزمینم نزدیک و دور می‌شوم.

هوش مصنوعی: غنچه‌ای که با زبان شیرین سخن می‌گوید، در مقابل گفتار تو بی‌صدا و ناچیز خواهد بود.

هوش مصنوعی: شکر، به خاطر طعم شیرینش، به وجود لب‌های زیبای او می‌رسد و باعث شادی و لذت می‌شود.