هوش مصنوعی: از دل من یاد روزهای جوانی را بیرون می‌برد و با آن، حال خرابم را به یک بنای مستحکم تبدیل می‌کند.

هوش مصنوعی: از رمز و راز سخن من آگاه باش و غافل مشو، زیرا نوشته‌ام به خود می‌پیچد و این نشان‌دهنده‌ی حالت‌های مختلف من است.

هوش مصنوعی: دل راضی به یک لبخند نیست و از ساقی می‌خواهد که با لبخندهای بیشتر، حال او را بهتر کند و خوشی‌اش را افزایش دهد.

هوش مصنوعی: در شب جدایی، دل من به شدت در حال رنج کشیدن است. ناله‌ها و آوای دردآوری که از زبانم خارج می‌شود، نمایشگر غم دوری توست و مانند موج شراب، احساسات مرا تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: دل من به حدی از احساسات و هیجان پر است که می‌تواند حتی آسمان را هم به لرزه درآورد. اما این اضطراب و نگرانی که دارم، به قدری نامحسوس و درونی است که کسی نمی‌تواند آن را در چشم‌های من ببیند.