هوش مصنوعی: نوشیدن شراب برای من منبعی از مشکلات و دردسرهاست و بدون تو، دوری از جام شراب تبدیل به دورانی پرخطر می‌شود.

هوش مصنوعی: زندگی مرا گیج و مست کرده است؛ دنیای بالای سرم مانند کوهی بزرگ، سنگینی می‌کند و من در این حال سرگردانم.

هوش مصنوعی: من مثل بلبل پرسه‌زن در هر بوستان نیستم، من مانند طاووس با بال و پر زیبا، خاص و منحصر به فرد هستم.

هوش مصنوعی: زندگی بدون زیبایی و جلوه‌های دلنشین، دشوار است. من به رشته‌ای وابسته‌ام که به موی کمربند کسی که دلربا و زیباست، گره خورده است.

هوش مصنوعی: وجود من مانند حبابی است که بر روی آب شناور است و ثباتی ندارد. من به احساسات و گریه‌هایم تکیه می‌کنم و این حالت ناپایدار و آسیب‌پذیر را تجربه می‌کنم.

هوش مصنوعی: گریهٔ پر از احساس من بدون درد نیست، نالهٔ بی‌تابی که به خاطر دوری کشیده می‌شود نیز نشانه‌ای از حال من است.

هوش مصنوعی: طینت من پاک است و برای اهل سخن ضروری است که زبان‌شان مانند شمشیر تیز و پر قدرت باشد تا در بیان خود به بهترین شکل ممکن عمل کنند. برای من هم کلامی شفاف و پر ارزش لازم است.