شمارهٔ ۴۱۱
لبت از خود شراب می طلبد
دلم از خود کباب می طلبد
از می لاله گون لبی ترکن
باغ حسن تو آب می طلبد
هر که از شوخی تو آگاه است
از درنگت شتاب می طلبد
به رخش آنکه گرم می بیند
زآن گل رو گلاب می طلبد
دلم از نسبت لبش جویا
بادهٔ لعل ناب می طلبد
اطلاعات
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
لبت از خود شراب می طلبد
دلم از خود کباب می طلبد
هوش مصنوعی: لبهای تو خواهان شراب هستند و دل من تشنهی کباب.
از می لاله گون لبی ترکن
باغ حسن تو آب می طلبد
هوش مصنوعی: لبهای تر و خوش رنگی که از شراب و زیبایی تو سرشار است، باغ زیباییات نیازمند آب و سرزندگی است.
هر که از شوخی تو آگاه است
از درنگت شتاب می طلبد
هوش مصنوعی: هر کسی که از شوخیها و بازیگوشیهای تو باخبر باشد، منتظر است که تو سریعتر عمل کنی و از تأخیر پرهیز کنی.
به رخش آنکه گرم می بیند
زآن گل رو گلاب می طلبد
هوش مصنوعی: کسی که زیبایی را میبیند و از آن لذت میبرد، به دنبال چیزهایی است که او را بیشتر شاد کند و به او خوشی بدهد.
دلم از نسبت لبش جویا
بادهٔ لعل ناب می طلبد
هوش مصنوعی: دل من به یاد لبهایش، خواهان شراب خوش رنگ و ناب است.

جویای تبریزی