هوش مصنوعی: زمانی که دختری با چشمان زیبا و بازیگوش خود را در آینه دید، از زیبایی و نشانی که داشت، گل‌هایی به رنگ لاله برداشت.

هوش مصنوعی: کسی که به خاطر خواسته‌های دنیوی و هوای نفس خود، قلبش را در مسیرهای پرخطر می‌اندازد، به راحتی می‌تواند از نشانه‌های محبت و زیبایی‌های درون دیگری آگاه شود.

هوش مصنوعی: شخصی در دام زیبایی‌های مو، چهره، خال و خط عشق گرفتار شده است، مانند کسی که تفاوت میان سیاه و سفید را تشخیص می‌دهد.

هوش مصنوعی: تو با لب و خوشگویی خود زندگی را به دل‌های پژمرده بخشیدی، مثل اینکه در یک جسد بدون روح، نگاهی تازه و آواز تازه‌ای دمیده باشی.

هوش مصنوعی: امروز نگاه او مانند تیغی برق‌آسا است و زیبایی‌اش چون شرابی از خنکای باده، شعلۀ رنگین و درخشان را به نمایش می‌گذارد.

هوش مصنوعی: اگر کسی به مانند پرنده‌ای با بال، پرواز می‌کرد و گرایش به حقیقت داشت، دیگران او را نیز در این مسیر تشویق می‌کردند.