هوش مصنوعی: عشق باعث شده تا آسمان به زیبایی درآید و درد من مانند یک قناری درخت سرو را زینت بخشیده است.

هوش مصنوعی: بدنی مانند شمع دارد که به حساب سوختگان می‌سوزد و نشانه‌های داغ عشق بر استخوان‌هایش باقی مانده است.

هوش مصنوعی: برای حفظ احترام و آشنایی باید خوی و ادب نیکو داشت، چرا که حفظ مقام و منزلت همچون گنجی ارزشمند نیازمند محافظت است.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود زیبایی تو، آربه‌های شفاف درخشان مانند زنجیره‌ای از جوهر به تپش درآمده‌اند و مانند قیامت که شگفتی‌ها را بروز می‌دهد، تو نیز بر افرازندهٔ زیبایی و جلوه‌گری هستی.

هوش مصنوعی: ما از کسی حرفی نشنیدیم که بوی یکرنگی و صداقت را بدهد؛ مانند غنچه‌ای که اگر دلش آزاد باشد، به زیبایی سخن می‌گوید.

هوش مصنوعی: همیشه با صحبت کردن ناگهان حرف من را قطع نکن. این‌طور نگو که دو نیمه از کلام من بدون جا برای بیان کردنشان بماند.

هوش مصنوعی: هر کسی که چیزی از خود را به دیگران نسپرده، احساس راحتی و آرامش عجیبی از نظارت و کنترل دارد.

هوش مصنوعی: درد عشق کسی را که با سختی‌ها کنار آمده است، مانند پوست نای است که بر استخوان چنگ می‌زند و نشان‌دهنده‌ی وجود اوست.

هوش مصنوعی: من و چه ارتباطی به سرنوشت آسمان‌ها داریم؟ کار من این است که فقط از دل و خواسته‌های خودم باخبر باشم. اگر آرزو و اشتیاق من به این دنیای مادی است، باید با آن رو به رو شوم.