هوش مصنوعی: بیشتر گیجی و سردرگمی ناشی از این دنیا و پیچیدگی‌های آن است، چرا که هر کسی که مانند گرداب، پای خود را به دامن این دنیا می‌کشد، به این مشکلات دچار می‌شود.

هوش مصنوعی: در آرزوی دیدن تو، دل پر درد و آتش من مانند شمعی که می‌خواهد خود را به نمایش بگذارد، از سینه‌ام سر بر می‌آورد.

هوش مصنوعی: بزرگان و سرفرازان دنیا هرگز نمی‌توانند از خودخواهی و غفلت خود رهایی یابند؛ چون اگر کوه به زمین برسد، همچنان به عظمت خود ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: چشم‌های غمگین او به گونه‌ای است که می‌تواند جان‌های مضطرب را درمان کند، زیرا نگاهش به اندازه‌ای گرم و شراب‌آور است که می‌تواند مانند روغن بادام آرامش‌بخش باشد.

هوش مصنوعی: وقتی آن زن با موهای نامنظم و زیبایش به آرامی به سمت من می‌آید، قلب من به سوی او جلب می‌شود.

هوش مصنوعی: هر کسی که مانند گل، شادی و خوشی را به زندگی خود می‌آورد، روزهای بهار عمرش را در خند و سرور سپری می کند.

هوش مصنوعی: علاقه به دنیا تنها کمی بیشتر از کمال‌جویان است و عیسی به راحتی می‌تواند از بالای سوزن سرزنش‌ها را بیرون بکشد.

هوش مصنوعی: به چشمان خمار و جذاب او نگاه کن که با یک نگاه، قلبم را به شدت و به زنجیرهایی محکم می‌کشد.