هوش مصنوعی: دل من به شدت به خاطر دوری گل نازنین می‌تپد و این بی‌تابی باعث شده است که استخوان‌هایم نیز مانند نبضی که در پهلو می‌زند، به تلاطم بیفتند.

هوش مصنوعی: زیبایی معنا تا آنجا که می‌شود در آینهٔ زانویم به نمایش درآمد، که باعث شده از هر طرف صدای یاهو من بلندتر شود.

هوش مصنوعی: اگر به اندازه غم و اندوه خود فریاد بکشم، عشق مانند زنگی آواز دردناک و رنج‌آور در درونم طنین‌انداز می‌شود.

هوش مصنوعی: مو به مو و بسیار دقیق می‌توان گفت که بدن من، همچون آینه‌ای است که معنای وجودم را نمایان می‌سازد، طوری که آن حالت منحنی و زیبای گیسوی تو می‌تواند مرا در حیرت و شگفتی فرو ببرد.

هوش مصنوعی: من در هوای گرم و مطبوع با بوی گل مواجه هستم و در دل، یاد چهره محبوبم در حال شکفتن است.

هوش مصنوعی: من به دنبال سیر و سفر در جهانی نامحدود و بی‌خودی هستم و در این راه، دلِ من پر از ترس و وحشت است، اما این حس وحشت به من آرامش می‌دهد و نزدیکی به من را فراهم می‌آورد.