هوش مصنوعی: من همیشه با سینه‌ای پاک و صاف زندگی می‌کنم، مانند صبح که نوید تازگی و روشنی را می‌دهد. جز عشق و محبت، چیزی دیگر در قلب من نیست، همان‌طور که صبح فقط روشنایی و زیبایی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: بی‌تابی و عشق من به زیبایی کمال تو باعث شده است که زبانم از گفتن باز بماند. بدون تو، در عمق وجودم همواره در خاموشی و راز مانند صبح زود پنهانم.

هوش مصنوعی: بدون شک از ظلم و ستم او به شدت آسیب دیده‌ام، به طوری که حالا روح و جسمم دچار شکستگی‌های زیادی شده و حالتی پیدا کرده که مانند صبح، پاک و روشن نیست.

هوش مصنوعی: زندگی بدون عشق و محبت برای من بی‌فایده و ممنوع است، حتی اگر زمانم به اندازه دو نفس هم کم باشد، اما مثل صبح زود روشن است که چه بی‌معناست.

هوش مصنوعی: من که کودک عشق هستم و از آن پرورش یافته‌ام، چقدر دور است اگر خورشید وجودم مانند صبح باشد.

هوش مصنوعی: من که با وجود سن و سال بالا هنوز روح جوانی دارم، به لطف عشق، همچنان پرشور و سرزنده هستم و حس و حال زندگی‌ام مانند صبح تازه و نو است.

هوش مصنوعی: سینه‌های صاف تنها صدق و راستی را تحمل می‌کنند و جز این هیچ چیز دیگر را نخواهند پذیرفت. من نیز مانند صبح روشن، تنها به جستجوی حقایق سخن می‌گویم.