هوش مصنوعی: سرو من به مانند گلی که در خون غوطه‌ور است، دردم را احساس می‌کند و بی‌صورت است. چشمانم که تاریک و حزین‌اند، همچون رگی که در حال مرگ می‌تپد.

هوش مصنوعی: دل قیامتی از درد و حسرت دارد که وقتی از خودم دور می‌شوم، از وجودم فقط خون و غم می‌چکد. این وضعیت به من اجازه می‌دهد که گل‌های حسرت را از آه‌های بی‌پایانم بچینم، اما در غیاب تو هیچ زیبایی نیست.