هوش مصنوعی: وجود انسان به نور و روشنی جانش وابسته است. در واقع، این جسم و وجود مادی او مانند یک مهمانسراست که از برکت و نور مهمان یعنی جان، روشن و زندگی‌بخش می‌شود.

هوش مصنوعی: دل انسان‌های عارف و زبده به روشنی و روشنی خاصی مشغول است، مثل شمعی که در شبستان می‌درخشد. این موضوع به وضوح مشخص است و اگر این را نیز درک نکنی، باز هم روشنایی دل آن‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت.

هوش مصنوعی: کسی که در دنیا به طور پنهان وجود دارد، مانند صاحب گوهرهاست که در وجودش کمال و پاکی دارد و مانند صبحی درخشان و روشن است.

هوش مصنوعی: عشق در آغوش نور خوشید، باعث رشد و پرورش عاشقان می‌شود. اما وجود ما آزادگان، مانند شمعی است که از وزش باد در امان و روشن باقی مانده است.

هوش مصنوعی: آدم زاهد و پارسا از تاریکی خانه جهل و نادانی بیرون نرود، زیرا نور چراغ لاله در دشت‌ها و کوه‌ها بسیار کم رنگ‌تر است.

هوش مصنوعی: نهال‌های نخل به آب نیاز دارند، اما این کار جز با عشق و شجاعت امکان‌پذیر نیست. آتش دل‌ها به مانند چراغی است که چشمان شیران را روشن می‌کند.

هوش مصنوعی: ایمان و اراده‌ی قوی انسان، مانند شمعی که در دمای گرم و سوختن است، باعث ادامه‌ی تلاش و کوشش او می‌شود. کسی که به دنبال حقیقت و معنای زندگی است، همچون فردی است که دیده‌ای روشن و آگاهی از درون دارد.