هوش مصنوعی: دل من وقتی که خواسته‌هایش را از دو معشوق به دست آورد، دیگر به دنبال ساقی کوثر می‌رود که از شراب لذت می‌برد.

هوش مصنوعی: کسی که برای ساختن زندگی دنیوی‌اش به راحتی از اصول و ارزش‌های اخلاقی خود چشم‌پوشی کرده، حالا با ریختن اشک‌های ندامت و پشیمانی به حال خود افسوس می‌خورد که همه‌چیزش را در آب و ناپایداری دنیا از دست داده است.

هوش مصنوعی: خداوند شاهد است که هیچ چیز را به خود واگذار نمی‌کند؛ زیرا کسی که می‌تواند از خودش حساب بکشد، همواره در محاسبه و ارزیابی خواهد بود.

هوش مصنوعی: وقتی که عرق از حرارت و عشق آن چهره زیبا بر هیچ یک از نگاه‌ها نفوذ کند، دیگر چه کسی می‌تواند از گل صورتی او بویی بگیرد؟

هوش مصنوعی: درست است که ما از ظلم و ستم افزارهایی داریم که می‌توانیم به‌وسیله آن‌ها حقوق خود را بگیریم، اما باید بدانیم که قدرت ما در وهله اول به ناچار از خودمان و توانایی‌هایمان نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: زندگی در دشت و چمن به دست روزی بدون نیاز و درخواست صبحگاهی است که نسیم با لطافت از چهره‌ات پرده‌برداری می‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی که نور خورشید بر چهره آن گل تابیده می‌شود، مردم گمان می‌کنند که آفتاب گرفته است.

هوش مصنوعی: هر آنچه که با یک نفس از دل جمع کردم، مژگانم مانند دریا به دنبال آن است و در طول قرن‌ها، ابرهایی از غم انباشته شده است.