هوش مصنوعی: دهان شیرین او، شهدی است که ما در آن غرق شده‌ایم و خیابان‌های زلف او، جاده‌هایی است که ما در آنها سرگردان هستیم.

هوش مصنوعی: دوست ما آمد و شادی و خوشحالی به همراه آورده است، نوشیدنی خالص و بدون نقص که از آن ماست.

هوش مصنوعی: مزهٔ دل ما به اندازهٔ کباب دل‌چسب است و اشک‌های خونین ما به خوبی نشان‌دهندهٔ عمق احساسات ماست.

هوش مصنوعی: ترس و اضطراب ما بیشتر از جنون است، مانند جیب خالی که بدنی زخمی را در بر گرفته است.