هوش مصنوعی: دل فرهاد با اندیشه‌های ما دچار درد و رنج شده است، و در نتیجه، احساس ما آنقدر سخت و دردناک است که حتی اثر آن را در ظاهر خود نیز یعنی شیشه دل‌مان می‌توانیم ببینیم.

هوش مصنوعی: توان و اراده ما بسیار قوی‌تر از آنچه تصور می‌شود است و با این قدرت، زیبایی و تاثیرگذاری کارهایمان را به نمایش می‌گذاریم.

هوش مصنوعی: نالهٔ برق مانند هشدار شکار، دل سنگ را می‌شکافد و جگر شیر در برابر این صدا می‌لرزد، چون این صدا نشانه‌ی خطری است که در جنگل ما وجود دارد.

هوش مصنوعی: خوشحالی و سرخوشی ما تنها از زیبایی و نمایان شدن چهره تو ناشی می‌شود. زیباییت همچون جلوه‌ای درخشان و مانند کوه طور است که شگفتی برانگیز است. ما هم مانند شیشه‌ای هستیم که از این دیدار پر از نور و احساس می‌شویم.

هوش مصنوعی: ما هرگز نمی‌توانیم از مسیر تو خارج شویم. هیچ امیدی به رسیدن به تو نیست که حتی در دل ما هم جایی نداشته است.

هوش مصنوعی: آتش دل از شدت گریه بیشتر شده و سوختن ما مانند سوختن مژه‌ای در آب است. در واقع، درد و احساس ما عمیق‌تر از آن است که در ظاهر به نظر می‌رسد.