هوش مصنوعی: در شب تاریک، نوری که از شمع می‌تابد، راهی دور را روشن می‌کند و حتی برای فردی که نابینا است، روشن‌تر از عصای او به نظر می‌رسد.

هوش مصنوعی: رستم، مانند کمان که برای قدرت و تسلط بر خود حلقه می‌زند، باید توانایی و قدرت را در خود جمع کند و از جریانات خارجی و فشارها فاصله بگیرد.

هوش مصنوعی: من در سایه ناتوانی خود، از ظلم روزگار احساس امنیت کردم، زیرا در پی آن نیستم که مانند یک مور، در جستجوی کاروانی باشم.

هوش مصنوعی: شوخی کردن مژگان (اکنای چشم) به خاطر بیماری چشمان تو، بیشتر از آن که برای رنجور آرامش بیاورد، اضطراب او را افزایش می‌دهد.

هوش مصنوعی: عشق را ستایش می‌کنم، زیرا وقتی که بر جایگاه بی‌نیازی نشسته است، ظرف طلب و نیازمندی را کنار می‌گذارد و از مقام سلطنت و قدرت برمی‌خیزد.