هوش مصنوعی: بعد از اینکه تو رفتی، باغ گل به نابودی و آفت دچار شده است. عطر گل در هوا پخش شده است، اما بادی تمام آنها را پراکنده کرده است.

هوش مصنوعی: اگر نه، او به خاطر زیبایی ابروی مردانه‌اش احساس شرمندگی کرده و به طرز پنهانی خود را در محراب عبادت پنهان کرده است.

هوش مصنوعی: می‌ترسم که شیشهٔ آسمان، به خاطر بوی خوشی که دارد، آسیب ببیند و بشکند، زیرا این بو به قدری قوی است که باعث رشد و بالندگی خود می‌شود.

هوش مصنوعی: اگر غم و اندوه از دل من دور نشود، دور از انتظار نیست که نشانه‌های عشق او در دل من کاشته شده باشد.

هوش مصنوعی: در آخرین لحظات، غبار یادها و خاطرات من به زمین نشسته، و در دل محبوبم جایی دارم که تا زمانی که او دلگیر است، من نیز رنجیده و ناراحت هستم.

هوش مصنوعی: هرگز لب زخم من به شادی نمی‌رسد، زیرا دهن غنچهٔ پیکان او را بوسیده است.

هوش مصنوعی: غنچه نمی‌تواند از گریبانش سر بیرون کند و تصویر چهره‌ی تو در دل من، مانند آینه‌ای درخشان، مشخص است.