هوش مصنوعی: من در ظاهر به نظر می‌رسم که پریشان و آشفته هستم، اما در حقیقت، درونم همچون غنچه‌ای است که ارزش و زیبایی فراوانی دارد.

هوش مصنوعی: از انسان هیچ کار نکن جز زمانی که در خشم، ملایم و آرام باشد؛ زیرا حتی تیغ هم با یک چین در ابرو می‌تواند زیبا به نظر برسد.

هوش مصنوعی: تصویر چهره‌ات به قدری در ذهن من ماندگار شده است که حالا مانند یک عکس در آینه قابل مشاهده است.

هوش مصنوعی: در جمع محفل تو، نیاز و درخواست وجود دارد؛ هر کسی که چهره‌اش مثل پیاله پر از رنگ و جذابیت است.

هوش مصنوعی: بیا و شراب بیاور چون زمان شکستن عهد و پیمان ماست. خط سیاه تو مانند ابر بهاری بر روی چهره‌ات است.

هوش مصنوعی: در میانه محفل دل می‌خواهد که از بلندی آرزوهایم، مانند برگ لاله، با زبانی بی‌پروا و بی‌پنهان، عشق و احساسات خود را ابراز کنم.

هوش مصنوعی: دل من به شدت از غم و اندوه پر شده است و در آن، به خاطر یاد یار، تصاویری مانند نقش و نگارهایی که بر روی دیوار هستند، نقش بسته است.