گنجور

شمارهٔ ۲۳

ما راست ای سرآمد لیلی نگاه‌ها
از هر نگه به وادی وصل تو راه‌ها
از حیرت تو چون صف مژگان به دور چشم
مانده است خشک بر لب ما فوج آه‌ها
بر خاک جلوه‌گاه تو ای شمع بزم قدس
پروانه‌وار گرم تپیدن نگاه‌ها
توحید را وجود فلک‌ها دلیل بس
استاده بی‌ستون ز که این بارگاه‌ها؟
از مهر و ماه، پرردگیان حریم قدس
بر آسمان فکنده ز شوقت کلاه‌ها
جویا جواب آن غزل واعظ است این
دل‌ها ز های های غمت خانقاه‌ها

اطلاعات

وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: چکامه

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

ما راست ای سرآمد لیلی نگاه‌ها
از هر نگه به وادی وصل تو راه‌ها
هوش مصنوعی: ای معشوق، تو که در همه موارد برتری و از هر چشم‌نوازی به سوی ارتباط با تو راهی باز می‌شود.
از حیرت تو چون صف مژگان به دور چشم
مانده است خشک بر لب ما فوج آه‌ها
هوش مصنوعی: از شگفتی تو، مانند صفی از مژگان به دور چشمان ما ایستاده و بر لب‌های ما گروهی از آه‌ها خشک شده است.
بر خاک جلوه‌گاه تو ای شمع بزم قدس
پروانه‌وار گرم تپیدن نگاه‌ها
هوش مصنوعی: ای شمع هرمی که در بزم ملکوت می‌درخشی، من همچون پروانه‌ای به دور تو می‌چرخم و با شوق و عشق به تماشای تو می‌پردازم.
توحید را وجود فلک‌ها دلیل بس
استاده بی‌ستون ز که این بارگاه‌ها؟
هوش مصنوعی: وجود آسمان‌ها نشانه روشنی بر وحود خداوند یکتا است. از چه منبعی می‌توانستند این بناهای بزرگ را ساخته باشند، اگر که تکیه‌گاه و دلیلی برای وجود خداوند نباشد؟
از مهر و ماه، پرردگیان حریم قدس
بر آسمان فکنده ز شوقت کلاه‌ها
هوش مصنوعی: از محبت آفتاب و ماه، نجوای عارفانه‌ای در فضای مقدس وجود دارد که به خاطر عشق، کلاه‌ها به آسمان پرتاب شده‌اند.
جویا جواب آن غزل واعظ است این
دل‌ها ز های های غمت خانقاه‌ها
هوش مصنوعی: این دل‌ها از درد و غم تو به دنبال پاسخ‌های این غزل هستند و به خاطر این عواطف، مراکز معنوی و خانقاه‌ها پر سوءالی شده‌اند.