هوش مصنوعی: لبان مانند مینا، با لبخندی شاداب گشوده شد و فضایی شاداب به وجود آورد. بزم و محفل با یاد خداوند و کلامی خوش، رنگ و بویی دلنشین یافت.

هوش مصنوعی: هیچ کسی نمی‌تواند از زندگی خود و احساس خوشبختی و لذت واقعی بهره‌مند شود، مگر اینکه خود در تلاش باشد. در این دنیا، اگر دل‌های زیادی ناامید شوند و غنچه‌های زیادی پژمرده شوند، باز هم می‌توان با امید و تلاش، فضایی شاداب و خوشبخت ساخت.

هوش مصنوعی: دل‌های مردم زمانه از شادی بی‌بهره است، مثل گل، هر کسی را که دیدم لبخندی بر لب داشت.

هوش مصنوعی: به خاطر گریه‌های شاداب، ابر بهاری چمن را زنده و شاداب کرد و به باغ رنگ و طراوت تازه‌ای بخشید.

هوش مصنوعی: پیر مغان (مردی حکیم و آگاه) در کنار نویدهایی شگفت بیان می‌کند، اما دل من که آزرده است، با لبخند او آرام می‌گیرد و شاد می‌شود.