هوش مصنوعی: پرده از روی کار تو به خاطر بی‌پروایی صهبا (شراب) کنار رفت. قدرت و توان تو شبیه به کوه است که با نیروی شراب هم تحت تأثیر قرار گرفت.

هوش مصنوعی: کاش بتوانی از شادی‌های دنیوی دل بکنی، کسی که بر دوش خود بار آرزوها را حمل می‌کند.

هوش مصنوعی: ما در دل کوه و دشت احساس ترس و هیجان داریم؛ یکی در دل کوه زندگی می‌کند و دیگری در صحرا مسیر خود را انتخاب کرده است.

هوش مصنوعی: نقش نعلین تجرد نشان‌دهنده‌ی عشق و زیبایی اوست. او که پاهایش را از زرق و برق دنیای مادی مانند مسیحا بیرون گذاشته، به معنای واقعی از دنیاست و به حقیقت می‌رسد.

هوش مصنوعی: در شب جدایی از تو، اشک‌هایم به قدری زیاد است که مانند سیلابی تمام وجودم را تحت تأثیر قرار داده و باعث شده تا از پا بیفتم.

هوش مصنوعی: ریگ‌های بیابان نجف بی‌حرکت هستند، اما در این میان، چرا در مسیر آن‌ها آب حیات برای کسانی که پاهایشان دچار آبله است، به وجود می‌آید؟

هوش مصنوعی: عشق وقتی که به ترمیم و بهبود مشکلات پرداخته، طرح و نقشه ویرانی دل‌ها را از دل ما دور می‌کند.