هوش مصنوعی: هر کسی که از جوانی بی‌بهره باشد، زندگی‌اش پر از درد و رنج است.

هوش مصنوعی: یاد تو برایم مانند نسیم ملایمی است که بوی بهار جوانی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: هیچ کس نمی‌داند که قاتل من کیست؛ من کسی هستم که دلشکسته و غمگین و پنهان در خودم دارم.

هوش مصنوعی: چشم کبود چنان دل را می‌برد که آن چشمی که دارد، به بلای آسمانی شبیه است.

هوش مصنوعی: به خاطر چند روز زیبایی‌ات مغرور شده‌ای، غافل از اینکه خودت آنی و زودگذر هستی.

هوش مصنوعی: لطفت چگونه است که تو با تمام مهربانی‌ات این طور ناملایمتی می‌کنی؟

هوش مصنوعی: از خوشی و نعمت هندوان استفاده نکن، زیرا در اینجا آب و غذا بسیار کم است و قحطی وجود دارد.

هوش مصنوعی: عشق و احساسات عمیق من درباره تو هیچ‌گاه از دل برملا نشده، زیرا تو برای من همچون روحی هستی که زندگی‌ام را کامل می‌کند.

هوش مصنوعی: از دور وقتی او را دید، به محبت گفت: این همان شخص است.