هوش مصنوعی: دل و جانم از شدت کار و زحمت خسته و افسرده شده‌اند؛ چشمان تو چنان زیبا و پرکار هستند که بر روی بدن من آثار ضعف و لاغری را نمایان کرده‌اند، گویی که من بیمار هستم.

هوش مصنوعی: وقتی که عشق تو به سراغم آمد، ویرانی من به نوعی آباد شد. چشمت مانند یک معمار، خرابی‌های زندگی‌ام را به بنایی زیبا و دلنشین تبدیل کرد.

هوش مصنوعی: دل من که به شدت غمگین و جریحه‌دار است، دیگر نمی‌تواند بیشتر از این طاقت بیاورد و تحمل کند. نگاه عاشقانه‌ات به من آرامش نمی‌دهد.

هوش مصنوعی: از مستی دوری کن، چون ممکن است که خنجری در دست داشته باشی. من از این می‌ترسم که مژگان تو به چشمت کمک کند.

هوش مصنوعی: زبان نمی‌تواند به خوبی مفهوم را منتقل کند، شاید این احساس به این دلیل باشد که دل از رازها و سکوت‌ها آگاه است. چشمان تو مانند خنجری عمل می‌کند که به عمق وجود انسانی نفوذ می‌کند.