هوش مصنوعی: ایمان به اینکه حوادث نمی‌توانند به من آسیبی بزنند، باعث شده است که احساس کنم ناتوانی من در برابر این مشکلات، مثل شیشه‌ای است که دور جانم را احاطه کرده و از من در برابر خطرات محافظت می‌کند.

هوش مصنوعی: زمانی که من از بی‌قراری و درد او خوشحال نیستم، هر زخم یا شکافی در پیراهنم مانند صبح نوروزی است.

هوش مصنوعی: من آتشین هستم؛ حالم را خراب نکن. نغمه‌های بلبل در باغ گل می‌پیچد و دامن من را می‌فشارد.

هوش مصنوعی: مزاج من تحمل نمی‌کند که در باغ بی‌حس و حال بگردم، زیرا نکهت گل برایم مانند گلشن شادابی می‌آورد.

هوش مصنوعی: پردهٔ چراغ نمی‌تواند نور شمع را پنهان کند، چرا که عشق و احساسات روشن من در دل من همیشه باقی می‌ماند.

هوش مصنوعی: نمی‌توانم بار سنگینی را تحمل کنم و ترسم از دیوانگی، به اندازه‌ای هست که دیگر نتوانم بیشتر از این پیش بروم.