هوش مصنوعی: در چمن، گل به زیبایی چهره‌اش نمی‌رسد. می‌گویم که حتی سرو برهنه نیز مانند او زیبا نیست.

هوش مصنوعی: از تیرگی و دودی که از آتش دل برمی‌خیزد، شکیبایی و غم این خیمه‌ها به خوبی نمایان شده است. در دنیای عشق، دل ما احساس تنهایی نمی‌کند.

هوش مصنوعی: در آرزوی آن هستم که به پای تو بیفتم و غبار قدم‌هایت شوم، اما افسوس که در این دنیا جایی برای حسرت وجود ندارد.

هوش مصنوعی: در باغی که زیبایی و لطافت در آن حکمفرماست، خارها از چمن بیشتر رنج می‌برند و در این میان، یک غنچه به اندازه دل شکسته بلبل غمناک نیست.

هوش مصنوعی: تکرار کردن یادگیری زاری و درد فایده ای ندارد. باید به جایی رفت که درد و غم او درک و نوشته نمی‌شود.